Motî:ledjir
Èn årtike di Wikipedia.
ledjir, ledjire
I. [addj., todi padvant]
1. ki n' a waire di pwès. Il est ledjir come ene plome. Li beyôle, c' est åk di ledjir. I vind do trop ledjir pwin. Ene pitite ledjire coviete (ramexhné pa M. Francard). Pierdou dins li dzir, Ns estans ledjirs, Et nos cavolans Come des ploumions (A. Gauditiaubois). F. léger. >> aveur el mwin ledjire: diner åjheymint ene bafe. F. prompt à frapper. >> esse ledjir d' aidants: èn waire aveur di liårds.
2. ki n' tént nén eshonne, tot djåzant d' ene tere. Ci tere la est trop ledjire. On dit eto: hole, veule. Contråve: del foite tere. F. meuble.
3. ki n' est nén foirt (gote, toubak, soumey). Des ledjirès cigaretes. Dj' a l' soumey ledjir.
4. åjhey a fé (ovraedje). Dji vos dinrè ene pitite ledjire ovraedje.
5. ki s' didjere bén (amagnî). Li påsse a bén levé: les tåtes seront ledjires. Magnîz cwandminme ene pitite sacwè d' ledjir.
6. ki n' a waire di rindaedje, tot djåzant d' ene dinrêye. L' avoenne est ledjire, saiss. F. à faible rendement.
7. ki n' riwaite nén a çk' ele dit a ck'ele fwait, tot djåzant d' ene djin. Elle est co bén ledjire. F. léger, frivole, volage.
II. ledjir [adv.] ledjirmint. Elle esteut moussêye ledjir. I rote co ledjir. I fåt mindjî ledjir. F. légèrement. >> pårler ledjir: e dire des cråsses.
III. al ledjire [advierbire]
1. fwait nén stocaesse. C' est on meube fwait al ledjire.
2. dit sins tuzer pus lon. I cåze al ledjire.
Disfondowes: lèdjîr(e), lidjêr(e), lèdjêr(e), lèdjîr, lèdjî, lèdjîte
| ledjirmint [adv.]
1. d' ene ledjire manire. I fåt rusteler ledjirmint. Solvez ledjirmint l' veule ! (J. Coppens). Elle est todi mousseye ledjirmint. Ti pårlêyes trop ledjirmint. Mindjîz ledjirmint, po n' nén co esse malåde. F. légèrement, inconsidérément, à la légère, avec légèreté, superficiellement.
2. ene miete. Il est ledjirmint pus grand k' mi (ramexhné pa M. Francard). Disfondowes: lèdjîrmint, lidjêrmint, lèdjêrmint.
| ledjirté [f.n.] cwalité u dfåt di çk' est ledjir. C' est s' ledjirté d' parole kel fwait må vir (J. Coppens). F. légèreté.
Disfondowes: lèdjîrté, lèdjîrtè, lidjêrté, lidjêrtè, lèdjêrté, lèdjêrtè.
| ledjiristé [f.n.] cwalité u dfåt d' ene sakî, d' ene sacwè k' est ledjire, dit dins ene fråze mouwrece. Ele danséve avou ene ledjiristé, dj' åreu vlou k' t' åreus veyou ça.
Disfondowes: lèdjîristé, lèdjîrsuté.
