Motî:hepe
Èn årtike di Wikipedia.
hepe [f.n.]
1. usteye des bokions, des mnujhîs, evnd., avou on taeyant d' fier d' on costé, metowe so on mantche, fwaite po finde u po côper. L' abateu a rpassé si hepe, i va abate on grand plope. Dji lyi fin l' tiesse d' on côp d' hepe, el ci ki m' vôreut aprinde èm mestî d' boskiyon (R. Painblanc). On-z atake a-z abate al hepe d' on costé, pus on s' adjnoye, et rceper d' l' ôte costé (J. Boulard). Les côps d' lådje hepe bouxhnut e bwès, Té l' movmint d' on metronome Dinant tot si epoltaedje a l' ome (P. Lazard). Loukîz a : hatche, abatrece, cougnêye. >> fé ene sacwè al hepe: nel nén fé comifåt. F. grossièrement.
2. (pus stroetmint) hatche des tchårlîs et des mnujhîs avou on court mantche et on arondi taeyant.
| hepiete [f.n.]
1. pitite hepe. C' esteut ene mizere di tchaplete fwaite avou des tchvirons taeyîs al hepiete divins des coxhes di tchinne (R. Painblanc). Loukîz a : hatchete. F. hachette.
2. hepiete d’ Afrike longowe hatchete eployeye e l' Afrike po-z afroyî des voyes dins les bwès, ou po touwer eyet discôper les innmis. I gn a, come di djusse, des gueres di såvaedjes k' on s' discotaeye a côps d' hepiete, et des gueres di civilizés, k' on rascråwe des meyes et des meyes di djins d' on seul côp (W. Bal). On dit eto : matchete. F. machette.
Ådvins |
[candjî] Etimolodjeye et tcherpetaedje
- bodje
- francike "hapja" (hâppia) (minme sinse). [1]
- hepiete
- sititchete Y + cawete -ete.
[candjî] Disfondowes
- hepe
- hèpe, èpe, hape, ape ; miersipepieuzmint el mape ey el notûle A.L.W. 1. 49.
- hepiete
- hèpiète , apiète, hapiète, hapiate, apiate, èpiète, aplète.
[candjî] Sicrijhas ezès motîs
- hepe
- hèpe [E1, E212b, S0], hèp [S38], èpe [C1, C8, C9, C13, O0]; ape [O0, O3, O4, O5], xheppe [E212] [2]
[candjî] Hårdêye divintrinne
- Dipus d' racsegnes so les hepes
- Dipus d' racsegnes so les hepietes d’ Afrike
- Dipus d' racsegnes so les mots walons d’ etimolodjeye francike
[candjî] Sourdants
- ↑ FEW 16, 144b.
- ↑ Loukîz al Djivêye des motîs.
