Motî:estale 1

Èn årtike di Wikipedia.

Des grossès estales d' abataedje (al tronçneuse)

estale 1 [f.n.]

1. boket ki schipe foû cwand on côpe å bwès. On n' såreut cwåtler on bwès sins fé des estales (H. Forir). So l' tins k' i s' moussive, elle aveut aloumé l' feu avou des coxhes di sapén et des estales (E. Pècheur). Divins l' fornea, on tchôkive tot çou k' on trovéve: les ptitès coxhetes, les hatchrotes et les estales, les fenaesses et les crasses, et kékes såvadjes sitroukeas d' bwès k' vént stî rovyîs avå la (S. Fontaine). F. copeau. >> estale d' abataedje: gros boket d' bwès ki tipe evoye cwand on-z abate èn åbe. Dj' aveu rpassé pal cahoute, po-z aveur ene banslêye d' estales d' abataedje; dji saveu bén k' els aléve ramasser padrî les bokions k' abatént ås hesses (L. Mahin). I vindént les grossès estales d' abataedje; on les vneut cweri avou des begnons (R. Dedoyard).

Les deus estales do gorea (e djaene), les fereures d' estale (e brun) (dessinaedje da L. Boulard)

2. estale di gorea: plantchete di bwès metowe sol gorea di tchvå. On dit eto : schene. F. attelle. >> fereure d' estale: fier clawé so l' estale. rl a: feraye di schene, clawire. >> scwere d' estale: pitits bokets d' keuve e scwere, metou ådfoû d' l' estale. rl a: scwere di schene.

3. (vî mot) bwès. >> esse d' estale: esse di bwès, èn nén shonner esse vicant. Loukîz: i n' avént nén pus d' keure Di leu moirt ni di nos côps d' bales K' adon il ouxhént stî d' estale (Paskeye sol sidje et l' dissidjmint d' Wîne).

Disfondowes: estale, estèle, astale, astèle; Gm. ètèle. Pc. atèle; miersipepieuzmint el notûle ALW 9.89.

Etimolodjeye: bodje latén "hasta" (baston), cawete -ale.

Omonime

• estale (f.n.; plaece di martchand)

Minme sourdant etimolodjike :

• Asnoe.
• Esneu.