Motî:emacraler
Èn årtike di Wikipedia.
emacraler (codjowaedje) I. [v.c.] 1. si rinde mwaisse d' ene sacwè, d' ene djin, tot djåzant d' ene macrale, d' on macrea. On dit eto: epoûtloukî, edjoupsiner, tchôkî. rl a: dismacraler. F. ensorceler. >> emacraler l' feu: mete må les bwès, et ki l' feu n' sait rprinde, li fé distinde tot metant ene sacwè ki n' broûle nén. 2. si rinde mwaisse d' ene sakî (ki vs voet voltî), et k' les djins ni coprindèt nén kimint k' ça s' fwait. Dji m' dimande bén kimint k' nosse pere s' a leyî emacraler pa ene laide vireuse feme come vos. On dit eto: andoûler, adawyî, amidjôler. F. séduire, charmer, envoûter. II. s' emacraler [v.pr.] s' ecramyî. F. s'emmêler. Disfondowes: èmacraler, èmacralè, èmacralî, amacrâlè, amacrâler, amacrèler, inmacraler. Etimolodjeye: viebe fwait sol bodje "macrea" avou l' betchete e-. | emacralé, emacralêye [addj.] 1. dizo èn emacralaedje. I djouwéve si bén del flute po rahoukî les biesses ki t' åreus dit k' elle esteut emacralêye (Anatole Marchal). F. ensorcelé(e), magique. 2. bleu roed sot (d' ene kimere, d' on galant). F. amouraché. 3. ecramyî (ieye). >> emacralé mot: a) mot k' a des sinses diferins d' ene coine a l' ôte do payis walon. b) mot diferin d' èn ôte, mins ki si scrît parey a des plaeces k' i gn a. | emacralaedje [o.n.] no d' fijhaedje et no di çou k' est fwait (accion eyet si adierça) pol viebe "emacraler". F. ensorcellement, sortilège. Disfondowes: emacralèdje, amacraladje, amacrèladje, inmacralâdje. | emacralreye 1. laid emacralaedje. F. sort, sortilège, maléfice. 2. ecramireye. F. méli-melo, imbroglio, embrouillement, confusion.
