Motî:eglume
Èn årtike di Wikipedia.
eglume [f.n.] gros bloc di fier, dins ene foidje, wice k' on bate les fiers co tchôd ki sont foirdjîs. ene eglume di marxhå; taper, feri so l' eglume. si mete a l' eglume; fé bouxhî l' eglume. F. enclume. >> il a l' tisse deure come ene eglume: il a l' tiesse foirt deure, c' est on tiestou. >> esse inte l' eglume et l' mårtea: esse dins ene mwaijhe pôzucion, ataké d' tos costés. rl a: inte l' ouxh et l' postea°. >> ene boune eglume n' a nén peu do mårtea: on bon ovrî n' a nén peu d' l' ovraedje.
| eglumea [o.n.] Pitite eglume po bate les fås et fåjheles et les rinde pus côpantes. Bate ene få so l' eglumea. L' eglumea s' met dins l' trô d' l' eglume et sieve a rbate les fås. F. enclumeau (de faucheur), enclumette.
| eglumete [f.n.] eglumea.
