Motî:coulot 1
Èn årtike di Wikipedia.
coulot 1 [o.n.]
1. plaece a costé do feu, el måjhone. Li londmwin, el coujhene, come ene ki n' a måy fwait k' çoula, elle arindjive tos les mets å coulot do feu, tot gruzinant si tchanson favorite (A. Lebrun). Loukîz a: recouloter. F. coin de l'âtre.
2. boket d' on viyaedje, d' ene veye. Ele ni dmeure nén e nosse coulot. Nos avans aprin ki, di ç' tins la, gn aveut ene peclêye di ptits mestîs dins c' coulot la. (J.P. Hiernaux). rl a: coron, cwårtî, dibout, cazer. F. quartier. >> "Les biestreyes da Miyin do coulot": live da Jean-Luc Fauconnier.
3. (toponimeye) plaece metowe foirt lon erî d' on viyaedje. F. endroit reculé. >> "Les Coulots": no d' ene plaece di Smu.
Etimolodjeye: bodje cou, cawete -ot.
| coulêye 1 [f.n.] coulot, dj' ô bén
1. coine do feu. F. coin de l'âtre. >> Cwand k' i lût l' solea a Noyé, on magne les cocognes el coulêye: cwand i fwait bon å Noyé, i fwait mwais a Påke.
2. boket d' on viyaedje, d' ene veye. I dmane el coulêye di la-hôt. F. quartier.
Etimolodjeye: cawete -êye.
Omonimeye:
- coulot (o.n.; racoulot, dierin né)
- coulêye (f.n.; sacwè ki coule)
Parintêye:
- Les mots "Coulot" et "Coulêye" dins les nos d' plaeces do walon
