Motî:bohêye
Èn årtike di Wikipedia.
bohêye [f.n.]
1. sacwants montants d' plantes u d' bouxhons, ki djetnut eshonne del minme grinne, ki vegnnut del minme raecinêye, do minme sitok et rexhe di tere el minme plaece, ki rdjetèt sol minme sitok. Ene bohêye di setons. Ene bohêye di djnesses. On n' pleut nén djouwer dins leu corti : s' on-z åreut djondou ene fleur di tonoere u ene bohêye di passe-rôze, vos ! (C. Denis). Il arokéve a des spessès yebes, pa bohêyes (L. Somme). Loukîz a : bodjêye, sitoclêye, sitokêye, hourêye, topet, toke, toclêye, froyén, houvlêye, houvli, toufion, troke. F. touffe, buisson, bouquet.
2. (pus stroetmint) plante di canadas. Les tchet-cawes passént leus tenès tignasses etur les bohêyes di canadas (L. Somme).Les trukes sipitèt d' tos les costés et s' aler rmete dizo les bohêyes. Loukîz a : bahous. F. plant, fane.
3. ratroclêyès sacwès. Dire ki, dins ç' bohêye di stoeles la, elle ont tertotes leu no. Loukîz a : peclêye. F. paquet.
Etimolodjeye : tîxhon "bûh" (bodje d' ene plante).
Parintêye :
Minme sourdant etimolodjike :
