Motî:awion

Èn årtike di Wikipedia.

awion [o.n.]

1. boket do coir des wesses et moxhes al låme ki lzî sieve a s' disfinde. L' awion del wesse est foirt dandjreus. F. dard, aiguillon. >> moxhe a l' awion: inseke k' a èn awion, copurade ene wesse. F. hyménoptère, guêpe.

2. pitite trike k' on pike les biesses di tcheriaedje avou, por zeles avancî pus rade. On dit eto: s(i)tombe. F.aiguillon. >> diner l' awion: a) piker tot djåzant d' ene wesse. Gn a ene moxhe ki m' a dné l' awion, et gn a m' doet ki houzele. F. piquer, darder. b) piker ene biesse po k' elle avance. On dit eto: s(i)porner, s(i)tombyî. F.éperonner, aiguillonner. c) (imådjreçmint) piker dins vosse cour. Dji sinta m' pôve cour tot evoye et l' djalozreye mi dner l' awion (A. Maquet). F. aiguillonner, blesser. d) (mot d' schaesseu) bouxhî so ene ôte schaesse avou l' vosse, po fé toumer l' bateu. On leve li schaesse e l' air, et pu on dene l' awion.

3. vé. F. pénis. >> elle a l' awion: ele ratind famile. On dit eto: esse ecinte. F. enceinte. >> aler a råwe et haper l' awion: po ene djonne feye, aler trinner et si rtrover grosse.

Etimolodjeye: bodje "aweye", cawete -on.