Emanuel Hiel
Uit Wikipedia
Emanuel Hiel, (Sint-Gillis-Dendermonde, 30 meie 1834 - Schoarbeek, 27 augustus 1899) was een Vlamschn dichter en schryver.
Hiel was de zeune van een hovenier. Ie groeide ip in Dendermonde. Achter z’n ipleidienge an de gemêenteschole wast ’n hulpounderwyzer, stêenhouwer en klerk in een zêeldroaierye.
Ie begost een boekwinkel, allêne moa vo de Vlamsche toale, wat dat in dien tyd nie evident was. Ie schrêef en vertoalde vele liederen en symfonische gedichtn.
Z’n boekwinkel ging failliet en in 1857 verhuusdeget ie noa Brussel, woa dat ’n ambtenoare wierd, o.a. by ‘t Vlaamsch Bureau van ‘t ministerie van binnenlandsche zoakn. Vanof 1867 wierd ’n leroare declamoatie an ’t Keuninklik Conservatorium en vanof 1869 ook secretoaris-bibliothecoaris van ‘t Keuninklik Nijverheidsmuseum.
Ie was lid van een Brusselsche vrymetseloarsloge, van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde in Leidn, van de gemêenteroad van Schoarbeek en van de Keuninklike Vlamsche Academie vo Taal- en Letterkunde (1886).
Ie was styf Vlamsgezind (ie refuseerdege van Frans te klappn of te verstoan) en ie wierd angemoedigd deur flamingantn lik Michiel van de Voort en Alfons Willems, die em introduceerdegen in de verênigienge Vlamingen Vooruit, woa dat ’n zyn goeie moat Emiel Moyson lêerdege kennen. Andere Vlamsgezinde bewegiengn woarin da Hiel actief was woarn: ‘t Willemsfonds, De Distel, ‘t Kunstgenootschap van Brussel, Geen Taal Geen Vrijheid, De Vlaamsche Wacht.
Ie werktege mee an tydschriftn lik Het Nederduitsch Maandschrift, De Zweep, Flandria, Het Laatste Nieuws en je was lid van de commissie van Nederlandstoalige stroatnoamn in Brussel.
Hiel ad een grôotn invloed ip de West-Vlamschn tôondichter Peter Benoit (1834-1901), vo wien dat ‘n oratoria, cantates en liedtekstn schrêef. Lik Hiel vocht Benoit ook vo de Vlamsche cultuur die ’t in dien tyd styf moeilik ad.
Den 14stn december 1873 wierd Emanuel Hiel deur Leopold Konkelberge g’inviteerd ip een fêeste van ’t Conscience’s Taalgenootschap in Blanknberge dat da joar ipgericht was. In de zoale van 't staduus gaf Hiel een vôordracht uut zyn werk. Ip de affiche stound:
- Voordracht van den vermaarden dichter Emanuel Hiel:
- Dora, naar het Engelsch van Tennyson.
- Uit het Cyclus gedicht "Van God en de wereld vergeten"
- Eenige brokken van de Waarheid in het leven
Emanuel Hiel stierf in 1899 ip 65-joarige leeftyd. In 1907 krêegt ‘n een standbeeld in Schoarbeek.
[bewerkn] Werkn
- Looverkens (1859)
- Nieuwe liedekens (1861)
- Gedichten (1863)
- Lucifer (1865)
- De wind (1865)
- De Schelde (1867) (ip muziek gezet deur Peter Benoit)
- Gedichten (1868)
- De liefde in het leven (1870)
- Psalmen, zangen en oratoria's (1870)
- Gedichten (1874)
- Jan Borluut (1875)
- Bloemeken (1876)
- Hymnus aan de schoonheid (1882)
- Historische zangen (1885)
- Flandrialiederen voor ons volk (1886)
- Monodramen en andere gedichten (1893)
- Symfonieën en andere gezangen (1894)
- Droomerijen (1895)
