Edmond de Coussemaker
Uit Wikipedia
Edmond de Coussemaker (Belle, 19 april 1805 - Rysel, 10 januoari 1876) was een advocoat, musicoloog en etnoloog die em surtout bezigield met ’t erfgoed van Frans-Vloandern. Tegoare me Michiel de Swaen en Maria Petyt was De Coussemaker één van de belangrykste vertegenwoordigers van de Vlamsche cultuur in Frankryk.
De Coussemaker studeerdege rechtn in Parys en terzelfdertyd volgdet ie een muziekstudie, omdat ‘n componist wildege wordn. Je wierd uutendelik rechter in Sint-Winoksbergn, Oazebroeke, Koameryk, Duunkerke en Rysel.
In 1853 richtege De Coussemaker ‘t Comité Flamand de France ip, omdat 'n ‘t verdwynn van ‘t gesproken Vlams wildege doen stoppn. Tegoare met de paster-politieker Jules Auguste Lemire et 'n geprobeerd van ’t Vlams ounderwys an de katholieke schole van o.a. Belle t’oudn, moa dat is nie gelukt.
De Coussemaker gerakte gekend met ’t ipschryvn van Vlamsche volksliederen uut Frans-Vloandern en je publiceerde ze in zyn Chants populaires des Flamands de France in 1856.
Als musicoloog was Edmond de Coussemaker actief ip ‘t gebied van middelêeuwse muziek. Met zyn muziektheoretisch werk Hucbald moine de St. Armand et ses traites de musique (1839-1841), gaft ‘n een belangryk impuls an de eriplevinge van oude kerkmuziek.
[bewerkn] Werkn
- Hucbald moine de St. Armand et ses traites de musique (1839-1841)
- Histoire de l'harmonie au Moyen Age (1852)
- Chants populaires des Flamands de France (1856)
- Les harmonistes des XII et XIII siècles (1864)
- Oeuvres complètes du trouvère Adam de la Halle (1872)
- Scriptores de musica medii aevi (4 delen) (1864-1876)
