Mira Stupica

From Wikipedia

Nagrade
Mira Stupica

Ime po rođenju	Miroslava Todorović
Rođenje	17. avgust, 1923. Gnjilane, Kosovo, Kraljevina Jugoslavija
Suprug/zi	Milivoje Popović – Mavid (1943-?) Bojan Stupica (1948–1970) Cvijetin Mijatović (1973-1993)


Nagrade za životno delo

Dobričin prsten 1981. za doprinos pozorištu Nagrada Pavle Vujisić 2007. za doprinos filmu
IMDb profil

Mira Stupica (rođena 17. avgusta, 1923. godine u Gnjilanu) jedna je od najcenjenijih srpskih pozorišnih, filmskih i televizijskih glumica, koju često prate epiteti najveće srpske glumice.

Debitovala je 1941. godine u pozorištu. Godine 1955. zajedno sa Bojanom Stupicom odlazi u Zagreb, gde glumi u Hrvatskom narodnom kazalištu do 1957.^[1], nakon čega se vraća u Beograd. Rad na filmu je započela 1951. godine, od kada je ostvarila oko 50 filmskih i televizijskih uloga.

Mira stupica je starija sestra renomiranog glumca, Bore Todorovića i tetka Srđana Todorovića i Dane Todorović.

[uredi - уреди] Biografija

Rođena je u Gnjilanu kao Miroslava Todorović u siromašnoj porodici^[2]. Po odluci porodice upisala je Trgovačku akademiju u Beogradu, koja je nije interesovala, tako da je uskoro počela da beži iz škole i odlazi u pozorište^[2].

Godine 1941. prvi put nastupa u pozorištu. Udala se za glumca Mavida Popovića, 1943. godine i kasnije je sa njim dobila ćerku. Njen znatno plodniji period nastupa posle venčanja sa Bojanom Stupicom, sa kojim je radila u Jugoslovenskom dramskom pozorištu, kao i u drugim pozorištima u SFRJ. Od 1955. do 1957. godine članica je ansambla Hrvatskog narodnog kazališta, gde je premijerno igrala sestru Magdalenu/Gloriju u Gloriji Ranka Marinkovića. Igrala je i Ivanu (Jovanku) u Shawovoj Saint Joan i Grušu Vahandzu u Brechtovoj Der kaukasische Kreidekreis (Kavkaski krug kredom). Po povratku u Beograd nastavila je da glumi u Jugoslovenskom dramskom pozorištu, kao i u Beogradskom narodnom pozorištu.

Svoju prvu filmsku ulogu imala je u ekranizaciji Bakonja fra Brne u režiji Fedora Hanžekovića, 1951. godine. Od tada je dala pedesetak televizijskih i filmskih uloga, uvek ostajući verna pozorištu.

Posle smrti Bojana Stupice, koga i dalje veoma često pominje kao najznačajniju osobu i svom životu, udala se za političara Cvijetina Mijatovića, 1973.^[3] Cvijetin Mijatović je kasnije postao predsednik predsedništva SFRJ. Mira je šaljivo prokomentarisala svom bratu, Bori Todoroviću, koji je kao mali želeo da se Mira uda za kralja: "U socijalizmu, nažalost, nema kralja, ali ja sam se udala za predsednika države. Razumi, uradila sam najviše što sam mogla, u datim okolnostima!"^[2]

Tokom proslave 60 godina njenog profesionalnog rada, 2001. godine, kolege i koleginice su je prozvali "najvećom srpskom glumicom prošlog veka. Mira Stupica je odgovorila da titula ne pripada njoj, već da je najveća pozorišna srpska glumica "nepravedno zaboravljena" Žanka Stokić i predložila je osnivanje nagrade "Velika Žanka"^[4]. Nagrada je počela da se dodeljuje 2003. godine, a Mira Stupica je doživotna predsednica žirija koji dodeljuje nagradu najistaknutijim glumicama srpskog pozorišta.

[uredi - уреди] Uloge na filmu i televiziji

Bakonja fra Brne (1951) – Maša
Bila sam jača (1953) – Zora
Jara gospoda (1953) – Ančka
Stojan Mutikaša (1954)
Hanka (1955) – Ajkuna
U mreži (1956) – Marija
Mali čovek (1957) – Nada
Dundo Marije (1959, TV) – Petrunjela
Dan četrnaesti (1960) – Kristina
Siromašni mali ljudi (1961, TV)
Narodni poslanik (1964) – Pavka, Jevremova žena
Herrenpartie (1964) – Miroslava
Roj (1966) – Stojanka
Pre rata (1966) – Sarka, udovica
Noćna kafana (1967, TV)
Volite se ljudi (1967, TV serija)
Zabavlja vas Mija Aleksić (1967, TV serija)
Palma među palmama (1967)
Kalendar Jovana Orlovića (1968, TV) – Caca
Delije (1968) – Uplakana majka
Sunce tuđeg neba (1968)
Parničari (1968, TV serija) – Seljanka
Krvava bajka (1969)
Neka daleka svjetolost (1969)
Preko mrtvih (1969, TV) – Hristina Petrović
TV Bukvar (1968-1969, TV serija) – Kika Bibić
Mirina TV stupica (1970, TV serija)
Sve od sebe (1971, TV miniserija)
Jedan čovek – jedna pesma (1971, TV)
Operacija 30 slova (1971, TV serija)
Doručak sa đavolom (1971) – Olga
Nesporazum (1972, TV) – Marta
Slava i san (1972, TV)
Zvezde su oči ratnika (1972) – Nana
Si të vdiset (1972)
Samrtno proleće (1973) – tetka Ema
Težak put (1973, TV)
Poseta stare dame (1976, TV) – Klara Zahanasijan
Zovem se Eli (1977, TV) – Majka
Sedam sekretara SKOJ-a (1981, TV serija)
Španac (1982, TV miniserija)
Priče preko pune linije (1982, TV serija)
Sablazan (1982) – Miloševa nana
Odluka (1983, TV) – Dušanka
Priče iz fabrike (1986, TV serija) – Babac
Ranjenik (1989, TV serija) – Starica
Gala korisnica: Atelje 212 kroz vekove (1990, TV)
Otvorena vrata (1995, TV serija) – Kristina Trobožić
Sedam i po (2006) - Milica

[uredi - уреди] "Šaka soli"

Godine 2000. objavila je svoje memoare "Šaka soli" (ISBN 86-7268-014-6). Knjiga je proglašena najčitanijom knjigom u 2001. godini^[5].

[uredi - уреди] Nagrade

Godine 1981. uručena joj je nagrada Dobričin prsten za životno delo i doprinos umetnosti pozorišne glume. Nagradu Pavle Vujisić za životno delo i doprinos umetnosti filmske glume dobila je 2007. godine na 42. Filmskim susretima u Nišu.