Znak pokoju
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł lub sekcja wymaga poprawy następujących problemów:
Jeśli poprawiałeś jeden z wymienionych problemów, usuń proszę dotyczący parametr szablonu {{Rq}}. Detale są w dokumentacji. |
Znak pokoju to znak przekazywany podczas liturgii eucharystycznej w czasie Mszy Świętej. Stanowi on istotną, obowiązkową część Obrzędu pokoju. Wg przepisów (OWMR 52.) sam znak (czyli jego formę) ustala Konferencja Episkopatu danego kraju, zgodnie z mentalnością i zwyczajami mieszkańców [1].
W polskich kościołach przyjmuje on najczęściej formę skłonienia głową lub podania ręki. W liturgii w mniejszych wspólnotach lub pomiędzy kapłanami przekazywany jest w formie starożytnej, tradycyjnie przekazywanej od czasów pierwotnych chrześcijan: jednokrotnego pocałunku w obydwa policzki. Św. Paweł w 2 liście do Koryntian napisał: "Pozdrówcie się nawzajem świętym pocałunkiem!" (2 Kor 13,12). Obecnie powszechną praktyką wypowiedzenie jest podczas przekazywania znaku słów: Pokój Pański niech zawsze będzie z tobą lub Pokój z tobą, zgodnie z przepisami liturgicznymi (OWMR 2002: 154.)
Istnieje także kapłański znak pokoju, symbolizujący znak pocałunku: kapłani chwytają siebie za łokcie i skłaniają głową. Ten znak był stosowany również przed reformą liturgiczną Pawła VI w zgromadzeniach zakonnych podczas Mszy konwentualnych.
Przypisy
- ↑ http://www.kkbids.episkopat.pl/wprowadzeniedoksiag/owmrpopr/2.htm "Ogólne Wprowadzenie do Mszału Rzymskiego" z trzeciego wydania "Mszału Rzymskiego", Rzym 2002, ROZDZIAŁ II: STRUKTURA MSZY ŚWIĘTEJ ORAZ JEJ ELEMENTY I CZĘŚCI, III. POSZCZEGÓLNE CZĘŚCI MSZY ŚWIĘTEJ, C) LITURGIA EUCHARYSTYCZNA, Obrzęd pokoju, 82.;154.;181.
