Dyskusja:Zespół cieśni nadgarstka
Z Wikipedii
Ucisk nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka zwany jest najczęściej Zespołem Kanału Nadgarstka (ZKN). Można spotkać się również z określeniem Cieśni Kanału Nad-garstka, czy często używanym skrótem CTS (z ang. Carpal Tunnel Syndrome). Opóźnione porażenie nerwu pośrodkowego (tardy median nerve palsy), to o wiele rzadsza, ale również spotykana nazwa tego schorzenia. Ucisk nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka jest jedną z najczęstszych przy-czyn neuropatii kończyny górnej, których częstość występowania zwiększyła się znacznie w ostatniej dekadzie. Z badań przeprowadzonych w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej w 2001 roku (przez „The Hand Therapy Certification Commission, Inc – HTCC” oraz „Professional Examination Service – PES”) wynika, iż uciski oraz schorzenia nerwów obwodowych znajdują się na trze-cim miejscu (tj. ok. 25%) wśród kategorii diagnostycznych, pod względem częstości ich wy-stępowania w populacji pacjentów różnych ośrodków rehabilitacji ręki [67] (częstość wystę-powania schorzenia w populacji USA szacuje się na 1,5 – 2,7%; w populacji południowej Szwecji w 1999 roku stwierdzono 2,7% potwierdzonych klinicznie i elektrofizjologicznie Zespołów Kanału Nadgarstka). Według danych z badań oceniających częstość wykonywanych procedur medycznych i chirurgicznych, operacyjne dekompresje nerwów zajmują miejsce drugie, co w bezpośrednich kosztach medycznych daje rocznie ok. 1 biliona $. Jednak stopień rozpowszechnienia choroby w populacji (więc również możliwości profilaktycznych) jest niewielki i wynosi (w USA) 0,1 – 1,53% ludności. Są to dane niepokojące gdyż jednostka ta prowadzi do długotrwałego spadku produktywności (skrajnie – do poważnej niepełnosprawności), a nawet stałej niemożności wykonywania zawodu, co z kolei doprowadza do wzrostu kosztów pracodawcy związanych z absencją pracownika. Pociąga to także za sobą duże koszty leczenia (socjalne i ekonomiczne), wiążące się niejednokrotnie z długotrwałą przed- i pooperacyjną rehabilitacją oraz z samym zabiegiem chirurgicznym. Jak podaje Rosecrance i wsp. (2002), Zespół Kanału Nadgarstka, jest jedną z najdroższych mięśniowo – szkiele-towych chorób zawodowych w USA.