Zadnia Łatana Dolina
Z Wikipedii
Zadnia Łatana Dolina (słow. Zadná Látaná dolina) – górna część Łatanej Doliny w słowackich Tatrach Zachodnich. Obejmuje zachodnie zbocza grzbietu od Grzesia po Rakoń i opiera się o wybiegający na północ z Zadniego Zabratu krótki grzbiet zwany Ostrewką. W zakątku pod Rakoniem znajduje się kocioł lodowcowy zwany Pod Parszywe. Ze zboczy Zadniej Łatanej Doliny spływa kilka potoków dających początek Łatanemu Potokowi.
Dolina zbudowana jest głównie z kwarcystycznych łupków. W okresie zlodowaceń wypełniał ją lodowiec. Podobnie jak i pozostałe rejony Zuberskiej Doliny ma dobrze udokumentowaną przeszłość pasterską. Na początku XVII w. wypasana była przez mieszkańców wsi Trzciana i Dłuhałuha. Wówczas tereny pod Grzesiem miały innych właścicieli, niż pozostała część Łatanej Doliny. Przed II wojną światową wypasali tu mieszkańcy wsi Orawka – ich stada przebywały na letni wypas trasę 42 km. Na trawiastej grzędzie pod Grzesiem (tzw. Łuczna) stał szałas. Zadnia Łatana Dolina była też w owym czasie atrakcyjnym miejscem dla narciarzy. Po zaprzestaniu wypasu i włączeniu doliny w obszar TANAP-u trawiaste jej obszary zaczęły stopniowo zarastać lasem i kosodrzewiną.
[edytuj] Szlaki turystyczne
- – ze Zwierówki przez Łataną Dolinę i Zabrat na Rakoń – 3:15 h (z powrotem 2:15 h)
- – od rozdroża szlaków w Zadniej Łatanej Dolinie na Grzesia – 1 h (z powrotem 45 min.). 5 min poniżej szczytu znajduje się rozstaj szlaków (skrzyżowanie z szlakiem na Wołowiec i na Osobitą).
[edytuj] Bibliografia
- Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.