Zaburzenia odżywiania
Z Wikipedii
 |
| ICD-10 |
| Zaburzenia odżywiania |
| Kod ICD-10F50
|
| DSM IV |
| Zaburzenia odżywiania |
| Kod DSM IV307.50
|
Zaburzenia odżywiania, zaburzenia jedzenia (ang. ED, eating disorders) to jednostki chorobowe charakteryzujące się zaburzeniem łaknienia na podłożu psychicznym.
Do najczęściej występujących i najlepiej znanych należą:
- jadłowstręt psychiczny (anorexia nervosa)
- żarłoczność psychiczna (bulimia nervosa)
- przejadanie się na tle psychicznym (binge eating disorder, BED, compulsive overeating)
Chorzy na zaburzenia odżywiania często cierpią również na depresję, dokonują innych działań autodestrukcyjnych (np. samookaleczanie) lub są uzależnieni od innych środków (alkohol, narkotyki) czy czynności (seks).
Dzieje się tak, ponieważ zaburzenia odżywiania to symptomy tego, co przeżywa osoba chora (ból, stres, strach, samotność, niska samoocena itp). Mechanizmy choroby często są niezrozumiałe dla samego chorego, a jego zachowania (np. objadanie się i wywoływanie wymiotów) to najczęściej działania kompulsywne.
Zaburzenia odżywiania wymagają specjalistycznego leczenia (psycholog, psychiatra, czasem dietetyk). Nieleczone mogą doprowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych, a nawet śmierci.
