Wzniesienia Płakowickie
Z Wikipedii
Wzniesienia Płakowickie to - wg podziału fizycznogeograficznego Jerzego Kondrackiego mikroregion leżący w zachodniej części mezoregionu Pogórza Kaczawskiego. Rozciąga się on od Doliny Bobru w rejonie Skała - Lwówek Śląski - Sobota na zachodzie do Wojcieszyna i Twardocic na wschodzie. Od północy graniczy z Rowem Zbylutowa, od wschodu z Kotliną Proboszczowa, od południa z Wysoczyzną Ostrzycy, a od zachodu, poprzez Dolinę Bobru z Pogórzem Izerskim.
Podłoże zbudowane jest ze skał osadowych i wulkanicznych niecki północnosudeckiej. Są to dolnopermskie (czerwony spągowiec) piaskowce, zlepieńce, mułowce, porfiry i melafity oraz ich tufy; górnopermskie (cechsztyn) wapienie i dolomity; triasowe piaskowce, mułowce i wapienie. Na tych skonsolidowanych skałach zalegają piaski i żwity trzeciorzędowe i czwartorzędowe oraz plejstoceńskie gliny zwałowe.
Krajobraz jest lekko pofalowany i poprzecinany dolinami rzek i potoków.
Obszar ten należy do zlewni Bobru, niewielki fragment na północnym wschodzie do jego dopływu Bobrzycy, a część wschodnia do Skorej - dopływu Czarnej Wody, a przez nią Kaczawy.
[edytuj] Miejscowości
Ważniejsze miejscowości: Bielanka, Czaple, Dworek, Płakowice, Sobota.
