Wielka Świstówka
Z Wikipedii
Wielka Świstówka – wielki kocioł polodowcowy w Tatrach Zachodnich. Znajduje się on na wysokości ok. 1350-1400 m n.p.m., na południowym końcu Doliny Miętusiej, ponad Wantulami w Czerwonych Wierchach. Jest z trzech stron otoczony bardzo stromymi ścianami turni Kobylarza i Miętusim Murem ze stromym progiem Doliny Litworowej[1]. Na dnie kotła, na wysokości 1348 m n.p.m. znajduje się wielki wapienny głaz (muton), a na nim krasowe wyżłobienia, najbardziej typowe w Tatrach[2].
Ściany Wielkiej Świstówki to częsty obiekt badań paleontologów. Występują w nich duże ilości najlepiej w całych Karpatach zachowanych muszli amonitów z okresu jury. Jest to również obszar intensywnie penetrowany przez grotołazów – występują tutaj liczne jaskinie[2].
Wielka Świstówka nie jest dostępna dla turystów, można jednak oglądać ją z niebieskiego szlaku turystycznego, prowadzącego z Doliny Małej Łąki poprzez Przysłop Miętusi na Małołączniak. Szczególnie dobrym punktem obserwacyjnym jest turnia Kobylarza. Widać ją także z czerwonego szlaku turystycznego z Kir na Ciemniak przez Polanę Upłaz i Chudą Przełączkę.
Przypisy
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka Encyklopedia Tatrzańska. Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ 2,0 2,1 Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.