Uniwersytet ludowy
Z Wikipedii
Uniwersytety ludowe - zainicjowane przez Mikołaja Fryderyka Seweryna Grundtviga w Danii uniwersytety ludowe podnosiły poziom wiedzy i świadomości młodzieży chłopskiej.
Uniwersytety ludowe połączone były z internatami, kursy trwały najwyżej kilka miesięcy. Nauczano przede wszystkim przedmiotów humanistycznych (głównie historia i język ojczysty) oraz zagadnień związanych z życiem i pracą na wsi. Przyczyniły się do powstania nurtu w literaturze duńskiej zwanego realizmem jutlandzkim.Idea podobnych placówek przyjęła się wkrótce na całym świecie. Pierwszą placówkę w Polsce nazwaną Uniwersytetem Ludowym założył w 1921 roku ks. Antoni Ludwiczak w Dalkach koło Gniezna, (dziś Prymasowski Uniwersytet Ludowy i Towarzystwo Czytelni Ludowych)[1]. W latach 1932-39, znane były uniwersytety prowadzone przez Ignacego Solarza. W 1939 r.było w Polsce 22 placówek prowadzonych przez państwo, Kościół oraz organizacje społeczne.
[edytuj] Przypisy
- ↑ ·Jan Sobański,« Działalność pedagogiczna Księdza Antoniego Ludwiczaka w Uniwersytecie Ludowym w Dalkach », Rocznik Muzeum Narodowego Rolnictwa w Szreniawie, tom 19, Poznań,1993, ss. 219-229
[edytuj] Bibliografia
- Roman Dąbrowski, Materiały z sympozjum poświęconego 70. rocznicy inauguracji działalności oświatowej Uniwersytetu Ludowego w Dalkach. Poznań 1992.