Turecki van
Z Wikipedii
Turecki van naprawdę "Kurdyjski Van" - rasa kota angorskiego pochodzący z rejonu jeziora Van we wschodniej części państwa tureckiego - Kurdystanie. Jeden z niewielu kotów, które wychowane w pobliżu wody potrafią pływać. Za odrębną rasę został oficjalnie uznany w 1969 roku.
Spis treści |
[edytuj] Wygląd
Klasyczny Van jest śnieżnobiały, jedynie na głowie ma dwie rozdzielone plamki w kolorze rudym i w tym samym kolorze ogon. Obecnie są już różne odmiany barwne tych kotów - czarne, niebieskie, kremowe, szylkretowy (zawsze plamy na głowie i ogon w tym samym kolorze). Koty te mogą mieć oczy bursztynowe, niebieskie albo dwukolorowe (jedno niebieskie, drugie bursztynowe). Opis ten dotyczy kotów hodowlanych rasy Van. Obecnie hodowcy starają się o uznanie odmiany kota Van zwanego w Turcji "Van Kedisi". Istnieje przekaz mówiący o świętych kota z nad jeziora Van. Różniły sie one wyglądem od kotów hodowanych obecnie. "Van Kedisi" był śnieżnobiały i miał dwukolorowe oczy. Pomimo swojego wyglądu nie był kotem głuchym. W większości ras istnieje podejrzenie głuchoty u kotów białych, gdy jedno z oczu ma kolor niebieski. Ostatnio związek hodowców TICA uznał biała odmianę barwą kota Tureckiego Van. W hodowlach Vanów pojawiały się czasem śnieżnobiałe Vany. Obecnie gdy TICA dopuściła do hodowli białego Vana ich liczba wzrasta, a hodowcy zaczynają mówić o przypadkach białych kotów w dotychczasowych hodowlach. Badaniem genotypu białego Vana zajął się Turecki Uniwersytet, który prowadzi badania nad odtworzeniem populacji Vanów. Kotów, które są jednym ze skarbów narodowych tego kraju. Badania te dołączono do dokumentacji przedstawionej komisji hodowlanej rozpatrującej dopuszczenie białego Vana do hodowli.
[edytuj] Cechy szczególne
Van wykształcił prócz umaszczenia i koloru oczu jeszcze kilka niepowtarzalnych cech. Jedną z nich jest okrywające go futro. Poprzez swoją budowę, zbliżoną do futra kotów norweskich szybko obsycha z wody. I nie wymaga wielkich zabiegów pielęgnacyjnych. Drugą cechą jest powiększony fałd skóry miedzy kolejnymi pazurami. Kot w wodzie rozczapierza łapę, a powiększony fałd skóry zaczyna działać jak płetwa.
[edytuj] Zachowanie
Bardzo przyjacielskie zwierze. Poszukuje kontaktu z człowiekiem. Od wieków w swoim naturalnym środowisku żył (i nadal żyje) w pobliżu ludzkich siedzib. Dość niezależne, jak większość kotów. Jednak bardzo przywiązuje się do człowieka i wybiera sobie jednego "Pana" prawie tak jak pies. Lubi zabawy niezależnie od wieku. Przyjaźń okazuje dotykaniem głowy głową, czyli obrazowo "robi baranki". Van pomimo rozmnażania w hodowlach zachował swoje ceny naturalne. Jest zainteresowany wodą, nie boi się w niej brodzić ani polować na pływające przedmioty. Świetnie pływa. Musi jednak sam zapoznać się z wodnym środowiskiem. Nie wolno go zmuszać do pływania. Dużo czasu poświęca na czyszczenie futra i drzemki.
[edytuj] Karmienie
Karmienie Vana nie różni sie od karmienia innych kotów. Kot je zbilansowane karmy produkowane przez wytwórców karm kocich. Dieta rybna nie jest wskazana. Lubi ryby jak każdy kot.
