Tkanka łączna siateczkowata
Z Wikipedii
Tkanka łączna siateczkowata - jest rodzajem tkanki łącznej, charakteryzującej się dużą ilością gwiaździstych komórek, głównie fibroblastów, które łączą się między sobą wypustkami cytoplazmatycznymi, tworząc przestrzenną sieć (dlatego tę tkankę nazywamy siateczkowatą). Zawiera włókna retikulinowe. Część komórek tej tkanki zachowuje zdolność do przekształcania się w inne komórki tkanki łącznej. W ten sposób powstają fagocyty. Tkanka łączna siateczkowata tworzy zrąb dla narządów limfopoetycznych, szpiku kostnego, z niej zbudowana jest również błona śluzowa właściwa jelita cienkiego i grubego oraz część czynna błony śluzowej macicy.
Źródło:Tadeusz Pawlikowski "Podręcznik histologii"