Telemedycyna

Z Wikipedii

Telemedycyna (medycyna na odległość) – jest to najnowsza forma medycyny i opieki zdrowotnej łącząca w sobie elementy telekomunikacji, informatyki oraz medycyny. Dzięki wykorzystaniu nowych technologii pozwala ona przełamywać geograficzne bariery, pozwalając na wymianę specjalistycznych informacji przesyłając obrazy statystyczne, jak i dynamiczne (przesyłanie najwyższej jakości zdjęć EKG, USG, MRI). Pozwala na diagnozę na odległość. Duże zastosowanie telemedycyna znajduje w środowisku chirurgicznym, które wykorzystuje ją do przeprowadzania operacji "na odległość". Nowoczesna technologia, wykorzystująca szybkie procesory i algorytmy do cyfrowego przetwarzania i kompresji sygnałów, umożliwia przesyłanie obrazów o wysokiej rozdzielczości, a także interaktywną transmisję audiowizualną z wyjątkową dokładnością i w czasie rzeczywistym. Systemy wideokomunikacyjne (wideokodery) pracują na ogólnodostępnych cyfrowych liniach transmisyjnych ISDN, w ogólnoświatowej sieci Internet, a także na liniach satelitarnych.

[edytuj] Historia

Za kraj w którym pierwsze kroki zaczęto stawiać na gruncie telemedycyny należy przyjąć USA. To właśnie tutaj już w latach 60. powstała satelitarna sieć telekomunikacyjna łącząca amerykańskie bazy wojskowe, rozrzucone na wszystkich kontynentach, ze specjalistycznymi ośrodkami medycznymi w USA. Dzięki wykorzystaniu możliwości nowoczesnych technologii, jakie niosło ze sobą amerykańskie wojsko, przyczyniło się ono do rozwoju tej dyscypliny. Kolejnym czynnikiem, nie mniej ważnym, było wniesienie dużego wkładu informacji przez NASA. Opieka medyczna i monitorowanie stanu zdrowia astronautów musiały się odbywać z konieczności – na odległość. Do dzisiaj powstaje wiele inicjatyw telemedycznych sponsorowanych przez władze stanowe i rząd federalny.

W Polsce telemedycyna w zasadzie "raczkuje". Jest co prawda kilka inicjatyw w kierunku rozwoju lokalnych sieci telemedycznych wokół dużych ośrodków medycznych, jest szereg indywidualnych inicjatyw co śmielszych profesorów i dyrektorów klinik, ale większość projektów z reguły ma charakter lokalny, prowadzona jest przez jednego lub grupę "zapaleńców", zwykle młodszego lub średniego pokolenia. Inicjatywy te koncentrują się głównie na opracowywaniu i wdrażaniu systemów do przesyłania sygnałów EKG przez telefon (również przez telefony komórkowe), na wydajnym przesyłaniu zdjęć rentgenowskich, obrazów USG, CT, etc. przez Intranet lub Internet w celach konsultacyjnych, a także na sprawnej organizacji baz danych i niezbędnych systemów kontroli dostępu do tychże banków informacji.

Od 2001 roku działa Sekcja Telemedycyny Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, która postawiła sobie za cel krzewienie i rozwój idei telemedycyny w Polsce. Należą do niej znani profesorowie, dyrektorzy szpitali i klinik, lekarze różnych specjalności. Sekcja zorganizowała kilka spektakularnych interaktywnych wideokonferencji naukowo-szkoleniowych, m.in.: trójstronnej – z Waszyngtonu do Warszawy i Bielska Białej, oraz z operacji serca w Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie. Mam przekonanie, że telemedycyna zacznie się rozwijać w Polsce tym szybciej, im więcej lekarzy, przedstawicieli resortu zdrowia, kas chorych (w niedalekiej przyszłości Narodowego Funduszu Zdrowia), a także pacjentów – zrozumie i doceni zalety tej nowoczesnej formy medycyny.

[edytuj] Zastosowanie

Diagnozowanie i monitorowanie zdrowia pacjentów w domu, tych chorujących na serce, cukrzyków czy astmę, jest już bardzo często praktykowane. Korzyści płynące z tego typu zastosowań czerpią obie strony: lekarze monitorują na bieżąco stan zdrowia swoich pacjentów obniżając tym samym koszty ekonomiczne utrzymania jednostek sanitarnych; pacjenci zyskują komfort lepszej jakości usług połączonej z wygodą, jaką jest przebywanie w dowolnym miejscu (niekoniecznie na oddziale szpitalnym).

Przykładowe zastosowania telemedycyny w życiu:

konsultacje specjalistyczne
badania
okresowe przeglądy
długotrwałe leczenie
monitorowanie pacjentów i wyników leczenia
asystowanie przy trudnych zabiegach chirurgicznych
medycyna powypadkowa
ratownictwo morskie i górskie

W Polsce działa od 1996 r. Centrum Nadzoru Kardiologicznego KARDIOFON.

Zgodnie ze Statutem ZOZ CNK KARDIOFON Sp. z o.o. świadczy następujące usługi:

24 godzinny nadzór kardiologiczny w Systemie monitorowania EKG przez telefon. Podstawą stworzenia Systemu KARDIOFON – przekazu EKG przez telefon były dwie przesłanki: • merytoryczna – diagnostyka incydentów kardiologicznych umykających konwencjonalnej diagnostyce • ekonomiczna i organizacyjna – oszczędności związane z precyzyjną diagnostyką stanów nagłych i unikaniem niepotrzebnych wezwań pogotowia oraz wykonywania zbędnych badań. Łatwy dostęp lekarza do historii choroby i aktualnego leczenia oraz łatwy dostęp pacjenta przez 24 godz. do lekarza, dla którego nie jest on osobą anonimową.

System działa przez 24 godziny w oparciu o centralny komputer przechowujący dane pacjenta i rejestracje EKG. Ocena pacjenta i wnioski wyciągane są przez doświadczonego lekarza. Pacjent posiada niewielki rejestrator EKG współpracujący ze stacjonarnym i komórkowym telefonem. Obsługa rejestratora (przyklejenie elektrod, połączenie telefoniczne) jest prosta i dostępna dla każdego pacjenta. Kardiofon daje możliwość diagnozowania krótkotrwałych, rzadko występujących zaburzeń rytmu komorowych i nadkomorowych. Szczególne znaczenie ma możliwość rejestracji i monitorowania w przypadku napadów migotania przedsionków. W wyselekcjonowanych przypadkach System daje możliwość podjęcia próby umiarawiania "przez telefon". Metoda pozwala również weryfikować kardiologiczne tło zasłabnięć, zawrotów głowy i wszelkich niepokojących pacjenta symptomów. Różnego typu bóle w klatce piersiowej mogą być oceniane w zapisie EKG. Obniżona czułość metody dotycząca choroby wieńcowej, jest rekompensowana przez możliwość szybkiej diagnozy (czynnik czasu). Dzięki Systemowi Kardiofon można monitorować różne programy leczenia i oceniać skuteczność leczenia. System diagnostyki i monitorowania przez telefon musi ściśle współpracować z oddziałem kardiologicznym poprzez telefoniczną selekcję pacjentów wymagających hospitalizacji w trybie nagłym oraz ich właściwą dystrybucję. Pacjenci mogą też być poddani kontroli w okresie po wypisie ze szpitala.

Na jakość konsultacji lekarskiej wpływają następujące czynniki: - kompetencje lekarza - łatwy dostęp do historii choroby i informacji o aktualnym sposobie leczenia pacjenta - dobry technicznie zapis badania EKG przesyłanego przez pacjenta - niezawodny sprzęt, dobrze skonfigurowany i będący pod właściwym nadzorem technicznym

[edytuj] Zalety

Konkretne zalety telemedycyny to:

ułatwienie dostępu do specjalistycznej opieki medycznej mieszkańcom małych miast i wsi
pomoc w usługach specjalistycznych oraz konsultacjach dla mniejszych szpital
polepszenie opieki zdrowotnej na odizolowanych lub odległych obszarach
szybka diagnoza i pomoc medyczna w ratownictwie
ułatwiony dostęp do pomocy medycznej w poważnych, nagłych przypadkach lub katastrofach naturalnych
zmniejszona hospitalizacja i zredukowanie konieczności dojazdów pacjentów
zmniejszone ogólne koszty leczenia i opieki zdrowotnej w kraju
zwiększone możliwości szkolenia lekarzy oraz personelu medycznego, szczególnie na prowincji