Teje
Z Wikipedii
 |
Zasugerowano, aby ten artykuł zintegrować z artykułem Amenhotep III. (dyskusja) |
Teje - (ur. ok. 1400/1399 r. p.n.e, zm. ok. 1338 r p.n.e.) - Wielka Małżonka Królewska, główna żona faraona Amenhotepa III.
Teje była córką Jujego, wysokiego dygnitarza królewskiego i głównodowodzącego egipskiej konnicy oraz jego żony, Czuju, która uchodziła za daleką krewną rodziny królewskiej. Żoną Amenhotepa została jako jedenasto- lub dwunastoletnia dziewczynka, wkrótce po objęciu przez niego władzy, a więc ok. 1388 roku. Faraon darzył wielkim uczuciem swoją żonę, która słynęła na całym dworze ze swojej mądrości, inteligencji oraz zmysłu politycznego i talentów dyplomatycznych. Król rozkazał dla niej wybudować wspaniały pałac w Malkata, niedaleko Teb Zach., gdzie przeniosła się cała rodzina królewska.
Teje dała Amenhotepowi dwóch synów - Totmesa (miał przejąć władzę po śmierci ojca, ale zmarł przedwcześnie jako dziecko) oraz Amenhotepa (późniejszego faraona Echnatona, a także córki - Sitamon (która została ona kolejną małżonką Amenhotepa III), Iset, Henuttaunebu i Nebetah.
Po śmierci Amenhotepa III, Teje już jako królowa-matka wciąż cieszyła się wielkim szacunkiem i wielkimi wpływami. To dzięki niej Aj (będący prawdopodobnie jej bratem) zrobił karierę jako wezyr i z czasem stał się najważniejszą osobą w Egipcie zaraz po faraonie. Pod jej znacznym wpływem pozostawał jej syn, faraon Echnaton. Wspierała go w jego rządach, a szczególnie w konflikcie z kapłanami Amona Tebańskiego i z zapałem propagowała nowo powstały kult Atona.
Zmarła w 12. roku panowania Echnatona, a więc ok. roku 1338 p.n.e. Miejsce jej pochówku nie zostało do tej pory odnalezione. Być może jej mumia jest jedną z niezidentyfikowanych, kobiecych mumii, odnalezionych w tajemnej skrytce w grobowcu Amenhotepa II.
Była matką faraona Echnatona, żoną, a zarazem teściową Amenhotepa III (ich córka, Sitamon poślubiła swojego ojca), a także babcią dwóch faraonów - Semenchkare i Tutanchamona.
[edytuj] Bibliografia
- Kwiatkowski B. - „Poczet faraonów”, Iskry, Warszawa 2002, ISBN 83-207-1677-2
