Tabela nuklidów
Z Wikipedii
Tabela nuklidów przedstawia graficznie wszystkie znane nuklidy (jądra atomowe). W fizyce jądrowej ma tym samym podobne znaczenie jak układ okresowy pierwiastków w chemii. Nuklidy różnicuje się poprzez liczbę wchodzących w ich skład protonów i neutronów - co pozwala je usystematyzować w dwuwymiarowej tabeli. Przy czym przeważnie liczba protonów przedstawiana jest pionowo a liczba neutronów poziomo. W ten sposób:
- w poziomie przedstawione są nuklidy o stałej liczbie protonów, które w atomach wpływają na identyczne własności chemiczne (izotopy danego pierwiastka),
- w pionie przedstawione są nuklidy o stałej liczbie neutronów (izotony),
- na ukos, z lewego górnego do dolnego prawego rogu, znajdują się nuklidy ze stała liczbą masową (izobary).
Z powodu takiego uporządkowania łatwo można prześledzić jądrowe łańcuchy rozpadu:
- wynik rozpadu alfa znajduje się o dwie kolumny na lewo i dwie linie w dół,
- wynik rozpadu beta minus znajduje się o jedną kolumnę na lewo i jedną linię do góry,
- wynik rozpadu beta plus lub wychwytu elektronu znajduje się o jedną kolumnę na prawo i jedną linię w dół,
- wynik rozpadu przez emisję protonu znajduje się o jedną linię w dół.
W tabeli nuklidów znajdują się też ważne informacje jak np. czas połowicznego rozpadu, radioaktywność, energia rozpadu i izomery jądrowe. Nuklidy rozpadające się na różne sposoby zwykle przedstawia się różnymi kolorami.
