Studnia w Kazalnicy Miętusiej

Z Wikipedii

Studnia w Kazalnicy
Położenie	Polska Tatry Zachodnie Dolina Miętusia Kazalnica Miętusia
Długość	1000 m
Głębokość	199 m
Deniwelacja	244 m
Wysokość otworów	1545 m n.p.m.
Kod	E-11.12

Studnia w Kazalnicy – jaskinia położona w Tatrach Zachodnich w zboczach Doliny Miętusiej. Składa się prawie wyłącznie ze studzien, które są połączone krótkimi korytarzami. Największą, o długości ok. 50 m jest Studnia Kaskadowa, inne obszerne to Notostudnia, Studnia Latających Parkowców, Bambanik czy Studnia Papuasa. Najniższym punktem jaskini jest Studnia Beznadziei, nazwana tak z powodu jej zamulonego dna, nie budzącego dalszych perspektyw odkrywczych, natomiast górne odgałęzienie kończy się w okolicy Morawskiego Komina, 41 m powyżej otworu wejściowego.

Otwór jaskini był odgruzowywany przez blisko dwa lata przez zakopiańskich grotołazów. Pierwsi odkrywcy w 1973 r. dotarli do ciasnej szczeliny, 34 m poniżej otworu. Przez następne lata dalsza eksploatacja zamarła, a dodatkowym problemem stał się lód, który uniemożliwiał wejście do jaskini. Dopiero w połowie lat dziewięćdziesiątych udało się go wytopić, przez okresowe zamykanie otworu wejściowego. W latach 1995 i 1996 odkryto obecnie znane dalsze partie jaskini.

[edytuj] Bibliografia