Stopa końsko-szpotawa
Z Wikipedii
Stopa końsko-szpotawa (łac. talipes equinovarus, ang. club foot) - wada wrodzona, polegająca na utrwalonym zgięciu podeszwowym stopy i przywiedzeniu przodostopia. Jest to wada o charakterze deformacji, w około 50% przypadków spowodowana przez malformacje kostne. Nie do końca jasna jest etiologia zmian.
Stopa końsko-szpotawą to wynik obrazu kilku nakładających się na siebie wad i dopiero ich wspólne wystąpienie świadczy o rozpoznaniu.
- ustawienie końskie
- szpotawe ustawienie i odwrócenie (głównie okolicy pięty)
- przywiedzenie przodostopia
- nadmierne wydrążenie łuku podłużnego stopy
- ewentualnie: wewnętrzna torsja goleni
Najpopularniejszą[potrzebne źródło] metodą leczenia jest metoda Ponseti. Terapia ta polega na cotygodniowym modelowaniu kształtu stopy przy pomocy gipsu przez okres od 6-9 tygodni, w efekcie czego stopa przyjmuje naturalne ustawienie; następnie przez 3 miesiące dziecko nosi specjalnie połączone ze sobą buty. Ostatecznie buty te zakładane są przez okres do dwóch lat, celem utrwalania rezultatów.
[edytuj] Bibliografia
- Lech Korniszewski Dziecko z zespołem wad wrodzonych. Diagnostyka dysmorfologiczna. Wyd. II, PZWL 2005, ISBN 83-200-3042-0.
- Gaździk Ortopedia i traumatologia PZWL, ISBN 83-200-2637-7