Spytko II z Melsztyna
Z Wikipedii
Spytko II zwany Slavem Sprawiedliwym herbu Leliwa - (ur. 1364, zm. 12 sierpnia 1399) – wojewoda krakowski od 1384, kasztelan krakowski od 1389, w 1396 spustoszył posiadłości Władysława Opolczyka, w tym Lubliniec, Olesno i Gorzów Śląski. W 1399 otrzymał Podole jako lenno, dowodził polskimi posiłkami w bitwie nad Worsklą 12 sierpnia 1399, gdzie zginął.
Syn Jana, wnuk Spycimira herbu Leliwa. Był rzecznikiem następstwa na tronie polskim Jadwigi i jej małżeństwa z Władysławem Jagiełłą, należał do głównych zwolenników unii Litwy z Koroną, bliski współpracownik króla. Jego siostra Jadwiga była matką chrzestną Jagiełły. Jego żoną była jedną z dworek królowej Jadwigi – Węgierka Elżbieta, córką Emeryka Lczkfi. Miał trzy córki: Dorotę, Jadwigę i Katarzynę (zamężna z Januszem Mazowieckim) oraz dwóch synów: Spytka III i Jana.