Spawarka elektryczna
Z Wikipedii
Spawarka elektryczna – urządzenie służące do spawania, czyli łączenia elementów metalowych przy wykorzystaniu dodatkowego spoiwa, najczęściej w postaci elektrody. Złączenie następuje w wyniku nadtopienia materiału łączonego i elektrody, pod wpływem temperatury łuku elektrycznego powstającego między materiałem a elektrodą.
Do zasilania spawarki stosuje się najczęściej napięcie sieciowe, jednofazowe (230 V) lub trójfazowe (400 V). Napięcie spawania jest dużo niższe, w związku z koniecznością uzyskania dużej wartości prądu spawania, zgodnie z zależnością:
Zobacz też: transformator