Skleroterapia

Z Wikipedii

Skleroterapia (obliteracja, ostrzykiwanie) jest zabiegiem stosowanym w leczeniu przewlekłej niewydolności żylnej.

Zabieg polega na miejscowym wstrzyknięciu do zmienionej chorobowo żyły specjalnego preparatu w celu wywołania odczynu zapalnego ściany naczynia. W miejscu zapalenia powstaje skrzeplina, która z czasem ulega zwłóknieniu, czego następstwem jest zamknięcie światła naczynia. Żylak tworzony przez to naczynie zanika z powodu braku ciśnienia krwi w tym naczyniu.

Do najpopularniejszych preparatów zamykających naczynia żylne należą: Aethoksysclerol, Scleremo, Variglobin, Varicocid.

Skleroterapię stosuje się zwykle do małych i bardzo małych naczyń krwionośnych. Aktualnie w przypadku żył głównych i dużych żylaków oprócz zabiegów chirurgicznych coraz powszechniej stosuje się również skleroterapię piankową Tessariego wykonywaną pod kontrolą USG. W przypadku, kiedy u pacjenta występują również problemy z zastawkami żył głównych i mamy do czynienia z refluksem do żył głębokich, to skleroterapia piankowa staje się skuteczniejszą i bezpieczniejszą metodą eliminacji żylaków. Przed przystąpieniem do zabiegu należy jednak przeprowadzić badanie i kontrolować proces podawania piany za pomocą USG z kolorowym obrazowaniem przepływu krwi za pomocą metody Dopplera.

Skleroterapia można również leczyć owrzodzenie żylakowe. Zabieg jest stosunkowo bezpieczny i niezbyt bolesny, odbywa się w warunkach ambulatoryjnych. Jednak źle przeprowadzony, bez USG może w skrajnych przypadkach prowadzić nawet do utraty kończyny. Najpoważniejsze powikłania (ale i wyjątkowo rzadkie) to: wstrząs uczuleniowy, martwica tkanek, zakrzepica żył głębokich.