Skala Apgar
Z Wikipedii
Skala Apgar jest używana w medycynie w celu określenia stanu noworodka w 1., 3., 5. i 10. minucie życia. Wprowadziła ją w 1953 Virginia Apgar, akronim powstał zaś 10 lat później. Dziecko minimalnie może dostać 0, a maksymalnie 10 punktów.
Cecha | 0 punktów | 1 punkt | 2 punkty | |
---|---|---|---|---|
A | Appearance (Skin color)
kolor skóry |
sinica całego ciała | tułów różowy, sinica części dystalnych kończyn | całe ciało różowe |
P | Pulse
puls/na min. |
niewyczuwalny | <100 | >100 |
G | Grimace (Reflex irritability)
reakcja na bodźce (np. wprowadzenie cewnika do nosa) |
brak | grymas twarzy | kaszel lub kichanie |
A | Activity (Muscle tone)
napięcie mięśni |
brak napięcia, wiotkość ogólna | napięcie obniżone, zgięte kończyny | napięcie prawidłowe, samodzielne ruchy |
R | Respiration
oddychanie |
brak oddechu | wolny i nieregularny | głośny płacz |
Wynik:
- 10-9 – noworodek w dobrym stanie
- 8-7 – zmęczenie porodem
- 6-4 – zamartwica średniego stopnia
- 3-0 – zamartwica ciężka
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Apgar's score w bazie Who Named It