Santa Prassede
Z Wikipedii
Współrzędne: 41°53'46" N 12°29'55" E Bazylika Santa Prassede, jeden z najstarszych kościołów Rzymu, położony na Eskwilinie, zawierający zespół mozaik w stylu bizantyjskim.
[edytuj] Historia
Kościół ufundowany został jakoby już w połowie II wieku, jednak obecnie istniejąca budowla spoczywa na fundamentach z V wieku (pierwsza pewna wzmianka pochodzi z 489) i została zbudowana przez papieża Hadriana I ok. 780 jako miejsce przechowywania kości córek św. Pudensa, senatora rzymskiego, który jako pierwszy został jakoby nawrócony przez św. Piotra – św. Prassedy (Praksedy) i św. Pudenziany (prawdopodobnie postaci fikcyjnej). Zostały one jakoby ukarane śmiercią za pochowanie wczesnych męczenników chrześcijańskich wbrew prawu rzymskiemu. W 822 bazylika została rozbudowana i ozdobiona mozaikami przez papieża Paschalisa I.
[edytuj] Architektura i wnętrze
Trójnawowa bazylika. W środkowej nawie znajduje się kamienna płyta przykrywająca studnię w której wg. legendy św. Prakseda miała pochować szczątki około 2000 męczenników. Apsyda ozdobiona jest mozaiką przedstawiająca Chrystusa po którego prawej stronie stoją św. Piotr, św. Pudenziana, św. Zenon a po lewej św. Paweł, św. Prakseda i papież Paschalis[1]. Za perłę wczesnochrześcijańskiej sztuki bizantyjskiej uchodzi również kompleks mozaik pokrywających sklepienie niewielkiej bocznej kaplicy św. Zenona, zbudowanej przez papieża Paschalisa jako miejsce pochówku jego matki. Mozaiki te przedstawiają Jezusa i Matkę Boską w otoczeniu świętych[2]. W kościele przechowywane są relikwie obu sióstr oraz fragment słupa przy którym biczowany był Chrystus.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Sari Gilbert, Michael Brouse, Przewodnik National Geographic - Rzym, G+J RBA Sp. z o.o.& Co. Spółka Komandytowa, 2002, ss. 83, ISBN 83-88132-81-4
- ↑ Przewodniki Wiedzy i Życia - Rzym, Hachette Livre Polska Sp. z o.o., 2006, ss. 171, ISBN 83-7184-448-4