Samyutta Nikaya
Z Wikipedii
Samyutta Nikaya (Saṃyutta Nikāya SN; pol.: "Połączone rozprawy", "Mowy spokrewnione") jest tekstem buddyjskim, trzecim z pięciu nikaya (zbiorów) w Sutta Pitaka. Sutta Pitaka [1] jest jednym z "trzech koszy" [2], które składają się na Kanon Palijski Buddyzmu Therawady. Z powodu skróconego ujmowania części tekstu, całkowita liczba sutt jest trudna do ustalenia. Pali Text Society w swojej edycji wylicza 2889, Bodhi w swoim tłumaczeniu ma ich 2904, podczas gdy komentarze podają 7762. Dr. Rupert Gethin [3] w swoich badaniach ustalił ich liczbę w edycji birmańskiej i syngaleskiej, na odpowiednio 2854 i 7656. W swoich własnych obliczeniach podaje natomiast liczbę 6696. Pisze też, że całkowitą ilość sutt w edycji tajskiej trudno ustalić. Sutty są grupowane w pięć vagga (sekcja). Każda vagga jest dalej dzielona na samyutta (rozdział), a te z kolei zawierają grupy sutt powiązanych tematycznie. Podobny zbiór, najwidoczniej przetłumaczony z wcześniejszej wersji sanskryckiej, ukazuje się w chińskim Kanonie buddyjskim. Jest on znany jako Samyuktāgama (chiń.: Zá Ahánjīng (雜阿含經)). Chińska nazwa oznacza "zmieszane agamy"
Spis treści |
[edytuj] Tłumaczenia anglojęzyczne
- The Book of the Kindred Sayings, tłum. C. A. F. Rhys Davids & F. L. Woodward, 1917-30, 5 tomów, Pali Text Society [4], Bristol
- The Connected Discourses of the Buddha, tłum. Bhikkhu Bodhi, 2000, Wisdom Publications, Somerville, MA, ISBN 0-86171-331-1. Pali Text Society dysponuje także prywatną edycją przeznaczoną tylko dla członków; jest ona tłumaczeniem preferowanym.
[edytuj] Tłumaczenia tekstów wybranych z Samyutta Nikaya
- Antologia opublikowana przez Buddhist Publication Society, Kandy, Sri Lanka
- Nidana Samyutta, wydana w Birmie; przedruk: Sri Satguru, Delhi
[edytuj] Podział Samyutta Nikaya
Vagga (sekcje) zawarte w tym nikaya (zbiorze) dzielą się na samyutta (rozdział), które zawierają grupy sutt powiązanych tematycznie. Użyta niżej numeracja rozdziałów odnosi się do edycji PTS (Pali Text Society) i birmańskiej. Edycje syngaleska i tajska dzielą tekst nieco inaczej.
- Część I. Sagatha-vagga (SN rozdz. 1-11)
Kolekcja sutt zawierająca wiersze (pāli: sagatha). Wiele z nich pojawia się również w innych częściach Kanonu palijskiego, takich jak Theragatha, Therigatha, Suttanipata, Dhammapada i Jataka.[5]
- Część II. Nidana-vagga (SN rozdz. 12-21)
Kolekcja sutt odnoszących się przede wszystkim do współzależności (pāli: nidana)
- Część III. Khandha-vagga (SN rozdz. 22-34)
Kolekcja sutt odnoszących się przede wszystkim do pięciu skupisk (pāli: khandha)
- Część IV. Salayatana-vagga (SN rozdz. 35-44)
Kolekcja sutt odnoszących się przede wszystkim do sześciu podstaw zmysłowych (pāli: salayatana), włączając w to "Kazanie o ogniu" (pāli: Adittapariyaya Sutta)
- Część V. Maha-vagga (SN rozdz. 45-56)
Największa - czyli wielka kolekcja składająca się z następujących rozdziałów:
-
- Rozdz. 45. Szlachetna Ośmiostopniowa Ścieżka
- Rozdz. 46. Siedem czynników oświecenia
- Rozdz. 47. Cztery podstawy uważności
- Rozdz. 48. Zdolności
- Rozdz. 49. Cztery właściwe wysiłki
- Rozdz. 50. Pięć mocy
- Rozdz. 51. Cztery podstawy mocy duchowych [6]
- Rozdz. 52. Rozprawy Anuruddha
- Rozdz. 53. Jhana
- Rozdz. 54. Świadomość oddechu
- Rozdz. 55. Cechy wejścia w strumień
- Rozdz. 56. Prawdy
[edytuj] Bibliografia
- Digital Dictionary of Buddhism <http://www.buddhism-dict.net/>, tam: wpis na temat Zá Ahánjīng
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Samyutta Nikaya, sutty w jęz. angielskim na metta.lk
- Samyutta Nikaya, sutty w jęz. angielskim na accesstoinsight.org
- "Connected Discourses in Gandhāra", Andrew Glass (rozprawa z 2006r.) - porównuje cztery sutry z Gandhary odnoszące się do Samyutta Nikaya, do wersji palijskiej, chińskiej i tybetańskiej
[edytuj] Przypisy
- ↑ Sutta Pitaka: pāli: suttapiṭaka lub Suttanta Pitaka; skr.:Sutra Pitaka, सूत्र पिटक
- ↑ "Trzy kosze": pāli: Tipiṭaka; skr.: Tripiṭaka, त्रिपिटक; ang.: "three baskets"
- ↑ Journal of the Pali Text Society, tom XXIX, str. 369, 381
- ↑ Pali Text Society http://www.palitext.com/
- ↑ Bodhi (2000), str. 69
- ↑ Bodhi (2000), str. 1485-6, wykazuje że pierwsze siedem rozdziałów Maggavagga-samyutta odnosi się do siedmiu zbiorów cech właściwych Oświeceniu