Rogówka
Z Wikipedii
Rogówka (łac. cornea) - wypukła zewnętrzna warstwa gałki ocznej, w jej przedniej części. Za rogówką znajduje się ciecz wodnista a za nią soczewka. Rogówka nie jest unaczyniona. Odżywia się dzięki dyfuzji - przez łzy i ciecz wodnistą gałki ocznej. Posiada dużo zakończeń bólowych, włókien bezrdzennych.
Rogówka składa się z pięciu warstw (od najbardziej zewnętrznych):
- nabłonek przedni rogówki (epithelium anterius corneae)
- blaszka graniczna przednia (lamina limitans anterior corneae), inaczej błona Bowmana
- istota właściwa rogówki (substantia propia corneae) - stanowi ok. 90% grubości rogówki; składa się z włókien kolagenowych, stałych komórek rogówki oraz komórek wędrujących
- blaszka graniczna wewnętrzna (lamina limitans posterior corneae), inaczej błona Descemeta - urazy błony Descemeta są nieodwracalne
- nabłonek tylny rogówki (epithelium posterius corneae)
Przez powierzchnię rogówki do wnętrza organizmu mogą wnikać liczne substancje chemiczne podawane w postaci kropli do worka spojówkowego, np.: kokaina, atropina, ezeryna, pilokarpina, o czym świadczy ich oddziaływanie na źrenicę.
Ponadto w rogówce można wyróżnić rąbek rogówki (imbus corneae).
Rogówka silnie skupia promienie świetlne (ok. 43 dioptrie[1]), bardziej niż soczewka (ok. 16 D). Jednak w przeciwieństwie do soczewki, siła skupiania promieni przez rogówkę jest stała (nie podlega regulacji).
Przypisy
- ↑ Najjar, Dany "Clinical optics and refraction"
[edytuj] Zobacz też
1 - twardówka, 2 - ciało rzęskowe, 3 - tęczówka, 4 - ciecz wodnista, 5 - oś optyczna,
6 - oś widzenia, 7 - rogówka, 8 - soczewka, 9 - naczyniówka, 10 - nerw wzrokowy,
11 - plamka ślepa, 12 - dołek środkowy (plamka żółta), 13 - siatkówka, 14 - ciało szkliste