Radio Solidarność
Z Wikipedii
Radio Solidarność nazywane również Radio S było podziemną stacją radiową Solidarności nadającą od 1982r. Pierwsza audycja miała miejsce w Warszawie 12 kwietnia 1982 r. o godzinie 21.00. Nielegalny nadajnik został umieszczony na dachu bloku na warszawskiej Ochocie, przy ul. Grójeckiej 19/25. Audycja wyemitowana została na falach UKF i trwała osiem i pół minuty[1]. W ciągu najbliższych kilku lat powstało wiele innych stacji, m.in. w Wrocławiu, Świdniku, Toruniu, Puławach.
[edytuj] Radio Solidarność w Regionie Mazowsze
Audycje zaczynały się od melodii "Siekiera, motyka" granej na flecie i słów "tu Radio Solidarność".
Używane m.in. były następujące nadajniki:
- "Gienia" – mały nadajnik nadający w paśmie UKF. Nadawał audycje z taśmy magnetofonowej. Musiał korzystać z zewnętrzego odtwarzacza kaset.
- Bolek i Lolek – nadajnik nadający w paśmie telewizyjnym. Nadawał wyłącznie obraz w postaci krótkiego napisu. Napisy były kodowane na specjalnej wymiennej kości EPROM. Pierwszy użyty napis brzmiał "Solidarność żyje". Nadajniki tego typu bardzo często współpracowały z nadajnikami Gienia. Wówczas Bolek i Lolek nadawał napis "Włącz radio", a chwilę później "Gienia" nadawała audycję radiową nagraną na taśmie magnetofonowej. Bolek i Lolek mieścił się w torbie noszonej na ramieniu.
- "Berta" – nadajnik nadający w paśmie telewizyjnym, zakłócający fonię. Nadawał audycję z taśmy magnetofonowej. Odtwarzacz kaset był wbudowany. Rozmiarem podobny do Bolka i Lolka.
Audycje Radia Solidarność nadawane były także z wykorzystaniem sprzętu nagłaśniającego m.in. przez Grupy Oporu "Solidarni" z wykorzystaniem tzw. "Gadał". Do najgłośniejszych akcji należały:
- 1 sierpnia 1982 Cmentarz Powązkowskim w Warszawie – audycja Radia Solidarność z przemówieniem Zbiegniewa Bujaka z okazji rocznicy wybuchu powstania warszawskiego.
- lata 1984-1986 – teren Aresztu Śledczego na Rakowieckiej w Warszawie. Spektakularne audycje Radia Solidarność z okazji "tygodnia więźnia politycznego".
- październik 1985 – Bar "Donald" Warszawa. Nieudana, niemalże samobójcza, akcja Grup Oporu "Solidarni" na rogu ul. Szpitalnej i Rutkowskiego. Ponieważ poprzedzona ona była ogłoszeniami w prasie i ulotkami, zapowiadającymi manifestację, na miejscu akcji doszło do silnej koncentracji funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa. Esbecy udaremnienili akcję i aresztowali kilku jej członków.
Po zwycięstwie Solidarności kilka stacji radiowych powoływało się na tradycje Radio Solidarność, m.in. Radio Eska.
Do działaczy Radia Solidarność należeli m.in.:
- Zbigniew Romaszewski
- Zofia Romaszewska
- Janusz Klekowski - pierwszy spiker
- Anna Sudlitz
- Andrzej Gomuliński
- Andrzej Fedorowicz - twórca II Programu Radia "Solidarność"
[edytuj] Bibliografia
- "Pirackie radiostacje reakcyjnego podziemia" Nasz Dziennik 13/14.12.2003 r
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Pierwsze spotkanie działaczy "Radia Solidarność"
- Zapisy dźwiękowe programów radiowych i telewizyjnych PRLu – w tym kilka audycji Radia Solidarność
- Radio i Tv Solidarność Toruń 1983-89 r.
- Podziemne radio balonowe Toruń
- Radio Solidarność Poznań Poznań