Równina Nowogardzka

Z Wikipedii

Równina Nowogardzka
Prowincja	Niż Środkowoeuropejski
Podprowincja	Pobrzeża Południowobałtyckie
Makroregion	Pobrzeże Szczecińskie
Mezoregion	Równina Nowogardzka
Zajmowane jednostki administracyjne	Polska: woj. zachodniopomorskie

Równina Nowogardzka (313.43) - mezoregion fizycznogeograficzny w północno-zachodniej Polsce, będący częścią Pobrzeża Szczecińskiego, w województwie zachodniopomorskim.

Równina Nowogardzka reprezentuje krajobraz wysoczyzny morenowej, zbudowanej z osadów lodowcowych (głównie morena denna). Licznie występują tutaj pagórki i wały morenowe, głównie drumliny i ozy. Znajduje się tutaj klika jezior, m.in. jez. Nowogardzkie i jez. Lechickie, najwyższe wzniesienia osiągają ok. 80 m n.p.m. Teren równiny przecina kilka niewiekich rzek: Gowienica, Sąpólna, Krąpiel oraz duża Rega. Znajdują się tutaj niewielkie kompleksy leśne (głównie lasy mieszane), porozrzucane po, stanowiących większość w tej części regionu, polach uprawnych. Gleby bielicowe i płowe. Uprawia się tutaj głównie żyto, ziemniaki, jęczmień, pszenicę, owies.

Równina obejmuje swoim zasięgiem tereny gmin: Marianowo, Dobrzany, Stargard, Chociwel, Stara Dąbrowa, Maszewo, Dobra Nowogardzka, Osina, Goleniów, Nowogard, Radowo Małe, Płoty, Resko. Największe miasta lub miejscowości leżące na jej terenie lub na skraju to (od południa): Marianowo, Stara Dąbrowa, Maszewo, Jenikowo, Mosty, Osina, Wyszomierz, Nowogard, Żabowo, Płoty, Błotno. Tereny atrakcyjne dla turystyki kolarskiej – szlak Równina Nowogardzka, pagórkowate, jednak w większości rolnicze. Obfitujące w zabytki kultury (kościoły, zespoły miejskie Nowogardu i Maszewa). Przez teren równiny biegnie droga krajowa nr 6. Głównym miastem jest Nowogard, od którego mezoregion wziął swoją nazwę.