Quenta Silmarillion
Z Wikipedii
Quenta Silmarillion - jeden z rozdziałów Silmarillionu J.R.R. Tolkiena; historia początków Ardy, rozpoczynająca się stworzeniem Latarni Valarów, a kończąca się na wyrzuceniu Morgotha poza Mury Świata pod koniec Pierwszej Ery Śródziemia. Opowiada o pierwszej erze świata kiedy Morgoth władał olbrzymią fortecą u stóp mrocznych gór - Utumno, a Noldorowie toczyli z nim wojnę. Cała wojna rozpoczęła się strasziwą przysięgą Fëanora i jego synów. Potem noldorowie przelali krew swoich braci Telerich w przystani Alqualondë i wten sposób ściągnęli na siebię klątwę Mandosa. Przez ponad 500 lat Elfowie bohatersko stawiali opór niszczącym czarom nieprzyjaciela i jego potężnej armii niewolników. w końcu jednak Valarowie ulitowali się nad Śródziemiem przybyli by pokonać Melkora.
"Quenta Silmarillion" opowiada o losach pierwszych elfów Pierworodni w Błogosławionym Królestwie Ardy.