Prus III
Z Wikipedii
Prus III (Nagody) - polski herb szlachecki.
Tarcza w słup dzielona, w polu prawym czerwonym - wilczakosa srebrna ostrzem w dół ku środkowi obrócona, w polu lewym błękitnym - pół podkowy srebrnej z zaćwieczonym na nich półtorakrzyżem złotym, którego ramię dolne w prawo, w klejnocie noga zbrojna z ostrogą, w kolanie zgięta, stopą w lewo
Pierwsza wzmianka:
Syn księcia pruskiego (który na wiarę chrześcijańską przeszedł, a zaślubiwszy jedynaczkę, córkę Maslausa, herbowi swemu Prus, dwie wilczekosy przydał), gdy sobie zaślubił wielkiej fortuny dziedziczkę herbu Pobóg, herbowi swemu Prus II, jako i ojciec uczynił, połowę podkowy przydał. Potem, gdy potomek jego Sobor, mężnie na wojnie poczynając nogę utracił, król Bolesław złotą mu w nagrodę przysłał a na hełmie, już nie rękę ale nogę zbrojną, na pamiątkę dzielności jego, nosić pozwolił.
Herb ten inaczej nazywa się Nagody, to znaczy, że dla gód czyli wesela, odmiana tego herbu powstała.
W źródłach pisanych pierwszy raz w 1415 - proklamacja Napora.
Znana jest tylko jedna średniowieczna pieczęć z 1461 - Ścibora z Gościańczyc.
Andrzejewski, Augustowski, Bacewicz, Bełdycki, Bissiński, Bogdański, Broszowiecki, Brzeziński, Budzyna, Byszyński-Jakiel, Chładkowski, Chrzanowski, Czarnecki, Czarnowieński, Czarowieński, Czyrski, Dawidowski, Dłużniewski, Dobrzyniecki, Glaznocki, Glaznowski, Głowacki, Gniewiński, Gościencki, Gościewicz, Groblewski, Grzybowski, Jabłonowski, Jarnułtowski, Jarontowski, Jaruntowski, Karmanowski, Karniński, Kodzioł, Kordzikowski, Korewicki, Korewicki, Korowicki, Kowalewski, Krakowieński, Kreczmer, Krzemieński, Krzemiński, Krzymiński, Kurewicki, Lankuna, Latyński, Łankuna, Łazarz, Łomski, Łomżski, Łomżyński, Łosowski, Łossowski, Magdaleński, Manowski, Miński, Mlącki, Mlądzki, Młądzki, Młyński, Morozowicz, Mroczkowski, Mroziński, Mrozowicki, Mrozowiecki, Mrozowski, Nagolski, Napierkowski, Napiorkowski, Napiórkowski, Ogrodzieński, Ogrodziński, Opacki, Petrulewicz, Piottuch, Piotuch, Pisanka, Pisanko, Plewiński, Podleski, Podlewski, Prossewski, Proszewski, Prószewski, Prusiecki, Pruski, Prusakowski, Pruszkowski, Przechadzki, Przechalski, Puzewski, Pysznicki, Radulski, Rossochacki, Rozenbark, Rudkowski, Rudzieński, Rudziński, Rzeczkowski, Sobor, Strękowski, Studziński, Tomikowski, Tymiński, Uciąski, Wiczfiński, Wietwiński, Wiśniewski, Witwiński, Wotowski, Wrotnowski, Wyczfiński, Załęski, Zdrodowski, Zdroikowski, Zglinicki, Zieliński, Zuchorski, Żuchorski, Żukowski
Znani herbowni:
Zobacz też: herbarz, heraldyka, lista herbów
Bibliografia:
- Szymański, Józef "Herbarz średniowiecznego rycerstwa polskiego", Warszawa 1993
- Bobrowicz, Jan Nepomucen "Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J. powiększony dodatkami z późniejszych autorów, rękopisów, dowodów urzędowych", Tom I, Lipsk 1839-1846
- Chwalibińska, Jadwiga "Ród Prusów w wiekach średnich", Toruń 1948
