Prostytucja sakralna
Z Wikipedii
Niektóre informacje zawarte w artykule wymagają weryfikacji. Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się, jakie informacje budzą wątpliwości. |
Prostytucja sakralna - prostytucja związana z kultem bóstw miłości, płodności i macierzyństwa. Traktowano ją jako magiczne łączenie się z żywą przyrodą w celu wzmocnienia jej sił witalnych.
W starożytności uprawiana przede wszystkim u ludów Wschodu w sanktuarium bóstw żeńskich: w Babilonii - bogini Isztar, w Fenicji - Asztarte, w Persji - Anahita, a w Azji Mniejszej (Frygia) - Wielka Macierz (Kybele) i Attis.
W Grecji prostytucja sakralna występowała w kulcie Afrodyty (m.in. Korynt, góra Eryks na Sycylii). Prostytucja sakralna była uprawiana przez hierodule (po grecku "niewolnice świątynne"). Prostytucja sakralna znana była również w Indiach, gdzie przy świątyniach hinduistycznych praktykowały ją tzw. bajadery (dewadasi).[potrzebne źródło] Dewadasi (w sanskrycie to słowo oznacza "boska niewolnica") tradycyjnie również tańczyły taniec bharatanatiam, który sam w sobie nie wiąże się z prostytucją sakralną.