Pierwsze prawo Kirchhoffa
Z Wikipedii
Pierwsze prawo Kirchhoffa prawo dotyczące przepływu prądu w rozgałęzieniach obwodu elektrycznego, sformułowane w 1845 roku przez Gustawa Kirchhoffa. Prawo to wynika z zasady zachowania ładunku. Wraz z drugim prawem Kirchhoffa umożliwia określenie przepływających prądów w obwodach elektrycznych.
Prawo to brzmi: Suma algebraiczna natężeń prądów dopływających(+) i odpływających(-) z danego węzła jest równa 0. lub Suma natężeń prądów dopływających do węzła jest równa sumie natężeń prądów wypływających z tego węzła.
W zależności od użytego aparatu matematycznego prawo to jest w różny sposób przedstawiane w postaci wzorów.
Spis treści |
[edytuj] Bilansów prądów w węźle obwodu elektrycznego prądu stałego
Dla każdego węzła obwodu elektrycznego suma algebraiczna wartości chwilowych prądów jest równa zeru.
Przyjmuje się konwencję, że prądy zwrócone do węzła mają znak (+), zaś prądy ze zwrotem od węzła mają znak (-), np.:
[edytuj] Zasada bilansu prądów
Dla każdego węzła obwodu elektrycznego suma natężeń prądów dopływających do węzła jest równa sumie prądów odpływających od węzła, np.:
[edytuj] Dla ośrodków ciągłych
Dla ośrodków ciągłych prawo przyjmuje postać: całka po powierzchni zamkniętej gęstości prądu jest równa zero:
- J - gęstość prądu (np. w A/metr2)
- S - powierzchnia m2
[edytuj] Podstawy teoretyczne
Pierwsze prawo Kirchhoffa jest prostą konsekwencją zasady zachowania ładunku oraz stwierdzenia, że w węźle praktycznie nie może gromadzić się ładunek.