Park Miejski im. Powstańców Wielkopolskich 1918-1919 w Śremie
Z Wikipedii
Park Miejski im. Powstańców Wielkopolskich 1918-1919 w Śremie - największy i najstarszy park miejski w Śremie znajdujący się przy ulicy Poznańskiej; na jego terenie znajduje się też stadion miejski.
[edytuj] Historia parku
Park założono 14 kwietnia 1888 roku, kiedy to Towarzystwo ku Upiększania Miasta (dzisiejsze Towarzystwo Miłośników Ziemi Śremskiej) zakupiło dwumorgowy plac przy szosie na Poznań, z przeznaczeniem na plac zabaw dla dzieci. Podmokłe tereny przyszłego parku zostały przykryte warstwą gliny, a potem czarnoziemu. Wytyczono ścieżki, klomby i trawniki, posadzono również kasztanowce i krzewy ozdobne, oraz ustawiono ławki.
Jednak dopiero ks. Piotr Wawrzyniak, ówczesny zarządca towarzystwa, był inicjatorem założenia w roku 1891 na terenie parku ogródka dziecięcego. Największy rozwój parku przypada na rok 1926, kiedy pod kierunkiem Sylwestra Szczepskiego nasadzono 5000 sosen, 500 robinii akacjowych i 200 olch.
Podczas II wojny światowej "Stadpark", jak nazywali go Niemcy, uległ znacznej dewastacji przez bombardowania oraz bezkarną wycinkę drzewostanu przez Wermacht. Polakom zakazano wstępu do parku. Po wojennej zawierusze park odzyskał swój dawny blask w latach 1966-1975. Wtedy to z inicjatywy Mariana Dominiczaka założono między innymi zwierzyniec.
Od roku 2004 istnieje ścieżka dydaktyczna historyczno-przyrodnicza prowadząca do wszystkich ważniejszych miejsc w parku. W czasach współczesnych TMZŚ nadal dba o park i jego rozwój oraz popularyzuje jako miejsce spędzania wolnego czasu.
[edytuj] Miejsca pamięci w parku
- pomnik Dobosza
- pomnik przyrody Wiąz szypułkowy - o obwodzie pnia 350 cm
- pomnik Żołnierza Polskiego
- kamień 750-lecia Śremu
- skwer ks. Piotra Wawrzyniaka
- kopiec Reymonta
- kamień Jana Pawła II