Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Roju

Z Wikipedii

Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Roju
Wyznanie	Kościół rzymskokatolicki
Diecezja	katowicka
Miejscowość	Żory-Rój
Adres	ul. Wodzisławska 207, 44-240 Żory-Rój
Proboszcz	ks. Bogusław Mielnik

Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Roju – rzymskokatolicka parafia pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego w Roju, dzielnicy Żor, w archidiecezji katowickiej.

Początki Roju sięgają XIV wieku. W tzw. "Rejestrum Ujasdense" z 1305 rogu jest wymieniona wieś o nazwie "Ray gnod est Regnum Dei" należąca do parafii cysterskiej w Boguszowicach. Boguszowice jako wieś należała do cysterskiego klasztoru w Rudach aż do sekularyzacji majątków klasztornych w Prusach to jest do 1810 r. Mieszkańcy Roju pragnęli mieć własny kościół, gdyż chcąc uczestniczyć w niedzielnej mszy św. musieli iść pieszo w zależności od miejsca zamieszkania od 20 minut do godziny drogi. W 1954 r. proboszcz parafii Boguszowice ksiądz Edward Tobola skierował do pracy duszpasterskiej w Roju, wikarego parafii księdza Bolesława Kopca, który katechizował dzieci w kapliczce św. Jana Nepomucena i Matki Boskiej Szkaplerznej. W 1957 roku biskup Stanisław Adamski zlecił księdzu Franciszkowi Wąsali budowę nowego kościoła. Za zgodą właściciela Zygmunta Konska, na potrzeby duszpasterskie wykorzystano zaadaptowano na potrzeby kultu – salę taneczną.

[edytuj] Historia kościoła parafialnego

22 sierpnia 1957 roku biskup Stanisław Adamski erygował kurację Podwyższenia Krzyża Świętego w Roju. Parafianie po wielu odwołaniach otrzymali pozwolenie na budowę kościoła 4 kwietnia 1958 roku. Nowy kościół został usytuowany w środku sołectwa Rój przy drodze głównej Żory – Wodzisław. 6 kwietnia 1959 roku rozpoczęto budowę nowego kościoła. Budowa kościoła została sfinansowana przez katolików Roju.

25 listopada 1975 roku kurację Podwyższenia Krzyża Świętego w Roju podniesiono do rangi parafii. Pierwszym proboszczem został ustanowiony budowniczy kościoła ksiądz Franciszek Wąsala. Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego zaprojektował inż. Tadeusz Augustynek, konstruktorem był inż. Czesław Garduła.

Kościół jest oryginalną i architektonicznie wysoko ocenianą budową sakralną tego okresu. Publikowany jest w katalogach nowoczesnych budowli sakralnych. Kościół jest budowlą asymetryczną – główny ołtarz i jedna nawa boczna. Na ścianie frontowej, widzimy Podwyższenie Krzyża Świętego. W nawie bocznej znajduje się ołtarz Matki Bożej. Na prawej ścianie widnieje płaskorzeźba św. Barbary – patronki górników. Wystrój ściany frontowej, nawy bocznej i płaskorzeźby św. Barbary jest autorstwa Józefa Kołodziejczyka. We wnętrzu kościoła zwraca uwagę Droga Krzyżowa jako cykl dwuosobowych, naturalnych wymiarów płaskorzeźb rozmieszczonych na ścianie, która w nawie głównej rozciąga się ponad nawę boczną. Jej twórcami są: Egon Kwiatkowski i Teresa Rauscher - Michałowska. Stacje Drogi Krzyżowej zostały zamieszczone w katalogach jako unikalne dzieło sztuki sakralnej.

Przy kościele Podwyższenia Krzyża Świętego mieszczą się salki katechetyczne. Na terytorium parafii znajdują się dwie kapliczki jedna pw. Matki Boskiej Szkaplerznej i św. Jana Nepomucena przy ul. Starowiejskiej i druga przy ul. Boguszowickiej. Przy końcu każdej z większych ulic wychodzących z Roju znajduje się krzyż przydrożny, przy których w czasie tzw. dni krzyżowych odprawiane są nabożeństwa.

[edytuj] Duszpasterze

• ks. Franciszek Wąsala 1957-nadal
• ks. Janusz Frelich 1988-1994
• ks. Alfred Chromik 1994 – 30 lipca 2007 r.
• ks. Bogusław Mielnik od 30 lipca 2007 r. – nadal

[edytuj] Bibliografia

• Kronika parafialna parafii pw. Podwyższenia Krzyża Świętego
• B. Cimała, Żory. Zarys dziejów – wypisy, Katowice 1994.
• Schematyzm Archidiecezji Katowickiej, Katowice 2005.