Ornitomancja
Z Wikipedii
Ornitomancja (z greckiego "ornis" - "ptak" i "manteja" - "wieszczenie, wyrocznia"), czyli wróżenie z lotu ptaków. Ornitomancja była najbardziej znana na terenie Fenicji oraz w antycznym Rzymie. W Rzymie nadano jej niemal religijną rangę. W religii Hurytów odgrywała bardzo ważną rolę.
Spis treści |
[edytuj] Znaki pomyślne
- Kraczący i dziobiący ziemię kruk przed oddziałem wojska, zwiastuje powodzenie owego oddziału w wyprawie wojennej.
- Zobaczenie ptaka po swojej prawej stronie.
- Mewa siadająca na łodzi, którą się podróżuje.
- Fał krukowy - wróżba z zachowania się kruka, według chamaiłów polskotatarskich oznacza szczęście.
[edytuj] Znaki nieszczęśliwe
- Ujrzeć ptaki po lewej stronie.
- Mewa muskająca w locie skrzydłami człowieka (znak śmierci)
[edytuj] Ornitomancja w literaturze i sztuce
- "Ornitomancja - czyli rzecz o wróżbach z lotu ptaków." to utwór anonimowy, przypisywany niesłusznie Hezjodowi
- "Ornitomancja Tatarów polskich (fał krukowy)" Andrzej Drozd (publikacja turkologiczna)
- "Wyrocznie i wróżby pogańskich Skandynawów." Leszek Paweł Słupecki
