Organizacja Anty-Solidarność
Z Wikipedii
Organizacja Anty-Solidarność (OAS) – specjalna grupa operacyjno-śledcza Służby Bezpieczeństwa, powołana w 1984 do zwalczania podziemia politycznego.
Przeprowadzała dezintegrację środowisk podziemnej Solidarności, wykorzystując w tym celu szereg metod operacyjnych m. in. dezinformację, pozorując swoją niezależność od władz komunistycznych, organizowała liczne prowokacje. Sięgała też po metody terroryzmu, porywając i torturując działaczy podziemia solidarnościowego (tzw. porwania toruńskie).
Jej szefami byli kolejno kapitanowie SB: Henryk Misz i Roman Zielenkiewicz, a członkami m. in. Eugeniusz Gawroński, Janusz Hejnowicz, Grzegorz Lewandowski, Wiesław Zapałowski, Maria Sugier vel Maria Kaczorowska, Wiesław Miros, Bogdan Bogalecki, Marek Kuczkowski, Roman Jarzyński, Jerzy Jedkie, Zbigniew Makulski, Cyryl Wolski, Bogdan Wandachowicz, Ryszard Górny, Marek Górny, Bronisław Stanaszek, Stefan Pokwicki.
W procesie w 1991 niektórzy członkowie grupy zostali skazani na wieloletnią karę więzienia.
