Oceanus Procellarum
Z Wikipedii
Oceanus Procellarum (łac. Ocean Burz) to ogromne morze księżycowe na zachodnim skraju widocznej strony Księżyca. Nazwa ta wywodzi się z dawnego przesądu, jakoby pojawienie się ciemnego kształtu Oceanu w czasie pełni zwiastowało pogorszenie pogody. Procellarum to największe z księżycowych mórz, rozciągające się wzdłuż osi północ-południe na 2500 km i zajmując powierzchnię około 4 mln km².
Tak jak wszystkie morza księżycowe, Ocean Burz powstał w efekcie dawnych gigantycznych erupcji wulkanicznych, które pokryły całą okolicę grubą, niemalże płaską warstwą zastygłej magmy, toteż zbudowany jest niemal wyłącznie ze skał bazaltowych. Jednak - w przeciwieństwie do pozostałych tego typu formacji - w przypadku Oceanus Procellarum przyczyną erupcji nie było uderzenie meteorytu. Ocean ten sąsiaduje m.in. z Mare Nubium i Mare Humorum od południa oraz z Mare Imbrium od północy (oddziela je pasmo górskie zwane Karpatami. Północną krawędź Oceanu stanowi Sinus Rosis (Zatoka Rosy).
Na powierzchni Oceanus Procellarum lądowały sondy misji Łuna 9, Łuna 13, Surveyor 1 oraz Surveyor 3. Było to również miejsce lądowania załogowego statku Apollo 12 z Pete'em Conradem i Alanem Beanem na pokładzie.
