Minia ołowiowa
Z Wikipedii
Minia ołowiowa - Pb3O4 jest to nazwa zwyczajowa związku ołowiu: tlenku ołowiawo-ołowianego (inaczej tlenek dwuołowiu(II) i ołowiu(IV)). W rzeczywistości jest to ortoołowian ołowiawy Pb2[PbO4]; pomarańczowo-czerwone ciało stałe o gęstości około 9 g/cm³.
Minia stosowana jest jako pigment rdzo-ochronny (antykorozyjny) w farbach podkładowych. Zabezpiecza stal przed korozją tworząc cieniutką warstwę tlenków żelaza. Używana jest również w hutnictwie szkła i do wytwarzania kitów. Jak każdy związek ołowiu jest trująca.
Pb3O4 otrzymuje się poprzez utlenianie tlenku ołowiu(II) (PbO, zwanego glejtą ołowiową) lub ołowiu metalicznego.