MID (wojsko)
Z Wikipedii
| MID | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo |  Polska |
| Producent | OBRUM Gliwice |
| Trakcja | gąsienicowa |
| Typ | maszyna inżynieryjno-drogowa |
| Załoga | 5 |
| Historia | |
| Prototyp | 1991 |
| Dane techniczne | |
| Silnik | W-46-6 |
| Moc | 574 kW (780 KM) |
| Transmisja | mechaniczna |
| Moc jedn. | 13,3 kW/t |
| Nacisk jedn. | 0,09 MPa |
| Wymiary | |
| Długość maks. | 8300 mm |
| Szerokość | 3600 mm (4200 mm z lemieszem) |
| Wysokość | 2700 mm |
| Prześwit | 430 mm |
| Masa | |
| Masa bojowa | 46 000 - 48 000 kg |
| Poj. zb. paliwa | 520 l |
| Osiągi | |
| Prędkości maksymalne | |
| Na drodze | 60 km/h |
| Zdolność pokonywania przeszkód | |
| Brody bez przygotowania | 1,2 m |
| Brody z przygotowaniem | 5 m (na długości 1000 m) |
| Rowy | 2,8 m |
| Ściany pionowe | 0,7 m |
| Stoki o nachyleniu do | 30% |
| Zasięg | 650 km |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| Strzeleckie | 12,7 mm wkm NSW Utios (12,7 mm wkm WKM-B) |
| Wyposażenie dodatkowe | |
| 12 wyrzutni granatów dymnych typu 902-A, RPG-7 | |
| Użytkownicy | |
| Polska | |
MID - maszyna inżynieryjno-drogowa produkcji polskiej, oparta na podwoziu WZT-3 i zunifikowana z podwoziem czołgu T-72.
Spis treści |
[edytuj] Historia
W latach 70. w Polsce pracowano nad projektem czołgu saperskiego na podwoziu ciągnika MTS, lecz ostatecznie w latach 80. w ramach unifikacji z podwoziem produkowanego w Polsce od 1981 roku T-72M1 przyjęto wspólne podwozie dla wozu technicznego WZT-3, pomocniczego mostu czołgowego (późniejszy PMC-90), czołgu saperskiego i pochodnych.
Wojskowy Instytut Techniki Pancernej i Samochodowej z Sulejówka opracował wstępne założenia i w 1988 roku w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Urządzeń Mechanicznych w Gliwicach rozpoczęto prace nad polskim czołgiem saperskim pod kryptonimem Bizon S. Prototyp wykonano w 1991 roku i po próbach MID wdrożono do produkcji w końcu lat 90.
W latach 2000-2005 Wojsko Polskie odebrało 7 szt. MID, na lata 2005-2010 przewidziano odbiór kolejnych kilku maszyn.
[edytuj] Konstrukcja
Konstrukcja oparta jest na WZT-3 i podobnie posiada podwozie gąsienicowe z 2 par po 6 kół nośnych zawieszonych na wałkach skrętnych oraz 3 par rolek podtrzymujących jednotarczowych z wewnętrzną amortyzacją, dwa koła napinające przednie i koła napędowe tylne.
Kadłub spawany z blach stalowych, przyrządy do obserwacji otoczenia identycznie jak w WZT-3. Silnik wysokoprężny 12 cylindrowy W-46-6 podobnie jak w WZT-3, wyposażony w termiczny agregat dymotwórczy. Uzbrojenie stanowi 12,7 mm wkm NSW Utios (lub zunifikowany z NATO 12,7 mm wkm WKM-B) z 240 szt. amunicji, celownik kolimatorowy optyczny K10T. Dodatkowo na wyposażenie znajduje się granatnik przeciwpancerny RPG-7, pistolet sygnałowy wz. 78, broń osobista załogi. Z przodu wozu zamocowane jest 12 wyrzutni granatów dymnych typu 902-A. Dodatkowo posiada przyrząd rozpoznania skażeń (GO-27 lub Taifos).
Łączność MID zapewnia radiostacja R173 z odbiornikiem R-173P z telefonem wewnętrznym R-124 lub R-174 (starsze wersje), obecnie radiostacja RRC oraz cyfrowy system łączności wewnętrznej Fonet.
[edytuj] Wyposażenie specjalistyczne
- wysięgnik-manipulator (maksymalna wysokość ramienia 7,75 m, długość maksymalna 7,94 m, minimalna długość 5,94 m) z wymiennym sprzętem:
- łyżka koparkowa o pojemności 0,96 m3 i szerokości 0,92 m,
- chwytak szczękowy o maksymalnym rozwarciu 1 m i udźwigu 3 t,
- ząb zrywaka o długości 0,45 m.
- zawiesie linowe o udźwigu 7 t
- urządzenie spycharkowe: szerokość lemiesza 4,2 m , wysokość 0,9 m ,
- wciągarka główna o długości liny 200 m i uciągu 900 kN,
- wciągarka pomocnicza o długości liny 400 m i uciągu 20 kN,
- urządzenia spawalnicze,
- przetwornica napięcia.
