Maserati Quattroporte
Z Wikipedii
Maserati Quattroporte to luksusowa limuzyna. Nazwa pierwszy raz została użyta w 1963, obecnie sprzedawana jest 5 generacja tego modelu.
Spis treści |
[edytuj] Quattroporte I (1963 – 1969)
Był to najszybszy sedan lat '60, rozwijający w zależności od silnika oraz skrzyni biegów 210 - 230 km/h. Autorem nadwozia był Pietro Fura wzorując się na modelu 5000 GT, który stworzył 2 lata wcześniej. Jego konkurentami były Facel Vega oraz Lagonda Rapide. Do napędu posłużył silnik 4,1l V8 o mocy 256 KM łączony z 5 biegowym manualem lub 3 biegowym automatem. Do roku, 1966 ( gdy wprowadzono poprawki ) wyprodukowano 230 egzemplarzy. W 1966 zwiększono pojemność silnika do 4,7l 295 KM, produkcje zakończono w 1969 ilością 772 sztuk (seria 1 i 2).
[edytuj] Quattroporte II (1973 – 1978)
W 1974 Maserati ( będące w tym czasie własnością Citroen'a) zaprezentowało drugą generacje luksusowej limuzyny. Nadwozie zaprojektował Marcello Gandini z Bertone. Samochód zbudowany na podwoziu Citroena SM, wykorzystywał jego silnik oraz hydropneumatyczne zawieszenie oraz napęd na przednie koła. Niewielki 3,0l silnik miał być odpowiedzią na kryzys paliwowy. Niestety napęd nie sprawdził się w ważącym 1,6 tony i mierzącym 5,2 m samochodzie. Na salonie w Genewie w 1975 zaprezentowano wersje z silnikiem 3,2l i mocy około 200 KM. Gdy w 1974 Citroen zbankrutował jedynie 6 przedprodukcyjnych egzemplarzy zostało zbudowanych a kolejne 7 złożono później z części.
[edytuj] Quattroporte III (4porte 1976 – 1979, Quattroporte 1979 – 1990)
III generacja modelu była bestsellerem, sprzedano 2141 egzemplarzy. W 1976 Giorgetto Giugiaro zaprezentował dwa studyjne modele Medici I oraz Medici II zbudowane na platformie Maserati. Maserati wykorzystało nadwozi Giugiaro do stworzenia Quattroporte III. Nowy właściciel Alejandro de Tomaso zadbał o odpowiednio mocny silnik i tylny napęd. W latach 1976 - 1979 oferowano jako 4porte z silnikiem 4,2l V8 o mocy 255 KM i manualna 5 biegową skrzynią. Od 1979 wrócono do wcześniejszej nazwy Quattroporte oferowano silnik V8 4,9l o mocy 270 - 282 KM i opcjonalną 3 biegową skrzynią automatyczną. Wyprodukowano również 55 sztuk niezwykle luksusowej odmiany Royale z silnikiem wzmocnionym do 295 KM, którego pierwszy egzemplarz trafił do włoskiego prezydenta Sandro Pertina. Ta wersja często nazywana była włoskim Rolls-Royce'em.
[edytuj] 4-drzwiowe Biturbo (1983 – 1994)
4 drzwiowe modele Biturbo były budowane na przedłużonej płycie coupe Biturbo, a w nazwie nosiły '4'. Dostępne były z wszystkimi silnikami oferowanymi w rodzinie Biturbo, łącznie dostępne było 11 wersji w tym niektóre są niezwykle rzadkie. W latach 1990 - 1994 były jedynymi sedanami oferowanymi przez Maserati. Nie stanowiły jednak konkurencji dla zdecydowanie większego modelu Quattroporte. Ostatnia seria 430 4v dzieliła silnik, układ przeniesienia napędu, zawieszenie oraz projekt wnętrza z modelem Quattroporte IV.
[edytuj] Quattroporte IV (1994 – 2000)
IV generacja tego luksusowego samochodu wywodziła się z limuzyn opartych na Biturbo ze zwiększonym o 5 cm rozstawem osi. W porównaniu do wcześniejszych wersji samochód znacznie zmalał. Dotyczyło to również silników. Początkowo montowano 2,0l biturbo o mocy 280 KM ( do 1997). Od 1995 dostępne były również jednostki 2,8l 285 KM z 5 lub biegowym manualem lub 4 biegowym automatem. Z końcem 1995 pojawił się silnik 3,2l 336 KM z Shamal'a. Nadwozie zaprojektował Marcello Gandini uzyskując niski współczynnik oporu powietrza 0,31. Był to pierwszy model Maserati, w którym montowano ABS oraz poduszki powietrzne. Po połączeniu Maserati z Ferrari zaprezentowano, Quattraporte Evoluzione w wersjach 2800 i 3200 ( 255 - 270 km/h). Produkcje zakończono w 2000 ilością 1138 sztuk.
[edytuj] Quattroporte V (2004 – )
W 2004 rozpoczęto produkcje zaprojektowanej przez studio Pininfarina V generacji modelu Quattroporte wyposażonej w silnik 4,2l 400 KM znany z modeli Coupe i Spyder. Duża masa sprawia, iż przyspieszenie 0 - 100 km/h zajmuje 5,2 s. Dzięki równemu rozkładowi mas pomiędzy przednią i tylną oś auto dobrze się prowadzi. Taki rozkład uzyskano cofając silnik za przednia oś, a skrzynie biegów przenosząc do tyłu. Taki rozkład znany z wielu sportowych samochodów, został po raz pierwszy zastosowany w luksusowym sedanie.
