Manic Miner
Z Wikipedii
Manic Miner to klasyczna gra platformowa, stworzona przez Matthew Smitha na komputer ZX Spectrum. Została wydana w roku 1983 przez firmę Bug-Byte. Stanowi pierwszą grę z serii Miner Willy. Jej wydania wznowione ukazały się pod szyldem Software Projects.
Spis treści |
[edytuj] Gameplay
Jak na swoje czasy i możliwości ZX Spectrum, gra miała wspaniałą, kolorową grafikę i dźwięk. Jej grywalność była (i, wśród miłośników, nadal jest) bardzo wysoka.
[edytuj] Fabuła
Prowadząc wykopaliska w Surbitonie, Górnik Willy przypadkowo natrafia na prastary, zapomniany szyb kopalni. Kontynuując poszukiwania, odkrywa ślady zaginionej cywilizacji, która znacznie przerastała naszą. Korzystając z automatów, prowadziła ona prace górnicze głęboko pod ziemią, pozyskując materiały niezbędne dla jej rozwiniętego przemysłu. Po wiekach pokoju i bogactwa, cywilizacja ta została zniszczona przez wojnę i pogrążyła się w mrokach dziejów, a przemysł i maszyny zostały porzucone. Nie wyłączono jednak robotów górniczych, które pracowały przez niezliczone eony, gromadząc ogromne bogactwo szlachetnych metali i minerałów. Górnik Willy odkrywa, że jest to jego szansa na zrobienie fortuny.
[edytuj] Cel gry
Gra ma dwadzieścia poziomów zwanych jaskiniami. Celem gracza jest zbieranie znajdujących się na każdym z nich błyszczących kluczy, co umożliwia otwarcie drzwi (które zaczną wtedy migotać) i przejście do następnego poziomu. Utrudnieniem jest ograniczony zapas tlenu, którym dysponuje Willy oraz przeszkody w postaci min (wyglądających przeważnie jak krzaki, pająki czy sople) i potworków - poruszających po określonych trasach robotów górniczych. Każde zetknięcie się z nimi powoduje utratę jednego życia. Bohater ginie również, gdy spadnie z dużej wysokości lub gdy skończy mu się tlen.
Gdy stracimy wszystkie życia, następuje koniec gry - widzimy wtedy, jak Willy jest rozdeptywany przez wielką nogę znaną ze skeczów Monty Pythona. Na początku gry, Willy ma trzy życia; kolejne dostajemy w nagrodę za zdobywanie punktów.
[edytuj] Ułatwienia (cheaty)
Teleportacja
- W wersji Bug-Byte, podczas gry wpisz 6031769 (w niektórych wersjach gry 60731769)
- W wersji The Software Projects wpisz kod TYPEWRITER.
W obu przypadkach, uaktywnienie teleportacji umożliwia przenoszenie się pomiędzy jaskiniami za pomocą kombinacji klawiszy. Wciskamy klawisz 9 (w wersji Software Projects) lub 6 (w wersji Bug-Byte) i kombinację cyfr od 1 do 5, która w rzeczywistości odpowiada dwójkowemu numerowi jaskini. Numerem Central Cavern jest 0, więc przeniesiemy się do niej wciskając sam klawisz 6 lub 9 (zależnie od wersji gry). Klawisze 6+1 przeniosą nas do następnej sali: The Cold Room, której numerem jest 1 (dwójkowo 00001), a 6+5+2 do sali nr 18 (10010), którą jest Solar Power Generator.
Gdy teleportacja jest włączona, w dolnym pasku ekranu, na prawo od ludzików symbolizujących liczbę żyć, pojawia się but. Co więcej, po przejściu poziomu Final Barrier nie jest ujawniany sekret, którego odkrycie skutkowało nagrodą w konkursie ogłoszonym kiedyś przez Matta.
Życia
- W wersji Bug-Byte, wpisanie pod adres 35136 wartości 0 (np. przez POKE 35136,0) daje nieskończoną liczbę żyć.
[edytuj] Jaskinie
- Central Cavern (Jaskinia centralna)
- The Cold Room (Chłodnia)
- The Menagerie (Menażeria)
- Abandoned Uranium Workings (Opuszczone kopalnie uranu)
- Eugene's Lair (Legowisko Eugeniusza)
- Processing Plant (Zakład przetwórczy)
- The Vat (Zbiornik)
- Miner Willy meets the Kong Beast (Górnik Willy spotyka Bestię Konga)
- Wacky Amoebatrons (Szalone Amebotrony)
- The Endorian Forest (Lasy Endoru)
- Attack of the Mutant Telephones (Atak zmutowanych telefonów)
- Return of the Alien Kong Beast (Powrót Obcej Bestii Konga)
- Ore Refinery (Rafineria rud)
- Skylab Landing Bay (Lotnisko Skylabów)
- The Bank (Bank)
- The Sixteenth Cavern (Szesnasta Jaskinia)
- The Warehouse (Magazyn)
- Amoebatrons' Revenge (Zemsta Amebotronów)
- Solar Power Generator (Elektrownia słoneczna)
- The Final Barrier (Ostatnia bariera)
[edytuj] Różnice pomiędzy wersjami
Pomiędzy wersjami Bug-Byte a Software Projects występują pewne różnice. Po pierwsze, inna jest informacja o prawach autorskich zawarta w przewijanym tekście na ekranie tytułowym. Oprócz też różnicy istnieje kilka innych:
- W wersji Bug-Byte, na poziomie Processing Plant, mina umieszczona na końcu ruchomego chodnika wygląda jak krzak, podczas gdy w wersji Software Projects wygląda podobnie do duszka z serii gier Pac-Man.
- W wersji Bug-Byte, w Amoebatrons' Revenge, potworki (amebotrony) wyglądają jak ośmiornice, których macki zwisają w dół. W wersji Software Projects, wyglądają one jak (uśmiechnięte) żuki z nóżkami po każdej stronie tułowia.
- W wersji Bug-Byte, na poziomie The Warehouse, poruszającymi się pionowo potworkami są obiekty przypominające młocarnie lub windy, podczas gdy w wersji Software Projects są to obracające się trójkąty niemożliwe, stanowiące loga firmy Software Projects.
[edytuj] Ciekawostki
- Manic Miner był pierwszą grą na ZX Spectrum, która odtwarzała muzykę w czasie gry. W intro była to nawet muzyka z użyciem akordów. Na Spectrum był to wielki wyczyn, gdyż programista miał do dyspozycji tylko jeden bit, którego wartości oznaczały "membrana głośnika w górę" lub "membrana w dół", a którym musiał odpowiednio sterować w ściśle określonych momentach, aby powstał dźwięk. Standardowa procedura z ROM-u robiła to, jednak wstrzymywała wszelkie inne operacje, aby dokładnie mierzyć czas między kolejnymi przełączeniami membrany. Programista Manic Minera poradził sobie jednak z tym problemem i odgrywał muzykę równolegle z prowadzeniem gry.
- Muzyka, którą słyszymy podczas gry to słynna kompozycja Edvarda Griega W grocie u Króla Gór, stworzona na potrzeby sztuki Henrika Ibsena zat. Peer Gynt. Utworem odtwarzanym na ekranie tytułowym jest walc Johanna Straussa Nad pięknym modrym Dunajem (oryg. An der schönen Blauen Donau).
- W wersji na ZX Spectrum, podczas ładowania gry z taśmy magnetofonowej widoczna była pseudoanimacja loga Manic Miner, uzyskana dzięki wykorzystaniu atrybutów migotania (ang. flashing) tła. Była to pierwsza gra na ZX Spectrum, która miała animowany ekran ładowania.
- Nazwa kawerny Eugene's Lair to żart z należącego do zespołu Matthew Smitha programisty o imieniu Eugene Evans.
- Nazwa Miner Willy meets the Kong Beast to parodia gier z serii Donkey Kong.
- Tytuł The Endorian Forest pochodzi prawdopodobnie z Gwiezdnych Wojen, gdzie nazwę Endor nosiła planeta w filmie Powrót Jedi, albo z Władcy Pierścieni, w którym Endor znaczyło Śródziemie.
- Kombinacja "6031769" była numerem telefonu Matthew Smitha w czasie, gdy pisał on Manica Minera. Uprasza się o niedzwonienie pod ten numer, gdyż złości to jego obecnych posiadaczy (Matthew Smith od dawna nie używa już tego numeru i mieszka zupełnie gdzie indziej).
[edytuj] Porty
Oficjalne porty gry zostały wydane na komputery Commodore 64, Amstrad CPC, BBC Micro, Dragon 32/64 oraz SAM Coupé. Istnieją również nieoficjalne wersje dla maszyn IBM PC, Apple Macintosh, Commodore Amiga, Atari ST, Acorn Archimedes czy PMD 85.
[edytuj] Port dla komputera SAM Coupé
Napisana przez Matthew Holta wersja dla komputera SAM Coupé, była wiernym odbiciem oryginału z ZX Spectrum pod względem pixel-perfect timing, o mocno poprawionej grafice i dźwięku. Do oryginalnych dwudziestu kawern dodano następne 40.
Poziomy zostały zaprojektowane przez Davida Ledbury oraz zwycięzców zorganizowanego przez SAM Computers Ltd konkursu.
[edytuj] Port dla komputera BBC Micro
W tej wersji Manica Minera brakuje poziomu Solar Power Generator. Zamiast niego mamy kawernę o nazwie The Meteor Shower (Strumień meteorów). Występują w nim te same maszyny odbijające światło, co w Solar Power Generator, nie ma jednak strumienia światła. Zamiast niego są spadające ze szczytu ekranu meteoryty, które ulegają zniszczeniu w zetknięciu z platformami podobnie, jak Skylaby w Skylab Landing Bay. Wprowadzono też włączające i wyłączające się pola siłowe, a plan sali jest zupełnie inny.
Inny jest również ostatni poziom - choć, jak w oryginale, nosi on nazwe Final Barrier. Przede wszystkim jest bardzo trudny (na ZX Spectrum był niezmiernie prosty) i ma zupełnie inne rozplanowanie. Występują na nim również migające pola siłowe.
[edytuj] Port dla komputera Amstrad
Generalnie, wersja dla Amstrada była identyczna ze spectrumowym wydaniem Manica Minera stworzonym przez Software Projects. Drobne różnice to: inna nazwa kawerny Eugene's Lair, która brzmi Eugene Was There oraz zupełnie inne rozplanowanie poziomu Final Barrier (które jednak jest bardziej podobne do wersji z ZX Spectrum niż z BBC Micro).
[edytuj] Port dla komputera Dragon 32/64
Napisana przez Paula Burgina wersja na komputer Dragon 32 miała 22 poziomy (dwa dodatkowe). Wersja na platformę Archimedes była przeróbką wydania na Dragona.
[edytuj] Kontynuacje
Kontynuacją (sequelem) Manica Minera była gra Jet Set Willy.
Powstało i nadal powstaje również wiele nieoficjalnych sequeli, remake'ów oraz gier inspirowanych przygodami Willy'ego.
