Louis-Hector de Callière
Z Wikipedii
Louis-Hector de Callière (ur. 12 listopada 1648, zm. 26 maja 1703) – francuski żołnierz i administrator, gubernator generalny Nowej Francji.
Do Kanady Callière przybył w 1684 r. i objął funkcję burmistrza Montrealu. W tym czasie kolonia przeżywała krytyczny okres swej historii. Za jego radą król Francji przywrócił na stanowisko gubernatora Frontenaca. Wziął udział w wojnie z koloniami brytyjskimi. Za czasów urzędowania Frontenaca Nowa Francja weszła w okres prosperity. Po jego śmierci w 1698 Callières objął urząd. Największym powodem do chwały nowego gubernatora było zawarcie w 1701 traktatu w Montrealu z Irokezami, który zakończył długą historię wojen pomiędzy kolonią a tym związkiem plemion indiańskich. Za jego czasów powstało miasto Detroit.
W 1694 Callières został kawalerem Krzyża św. Ludwika – najwyższego odznaczenia francuskiego.
| Dwunasty gubernator generalny Nowej Francji | ||
| poprzedni Louis de Buade de Frontenac |
1698-1703 | następny Philippe de Vaudreuil |
Samuel de Champlain • Charles de Montmagny • Louis d'Ailleboust de Coulonge • Jean de Lauzon • Pierre de Voyer d'Argenson • Pierre Du Bois d'Avaugour • Augustin de Saffray de Mézy • Daniel de Rémy • Louis de Buade de Frontenac • Joseph-Antoine Lefebvre de La Barre • Jacques-René de Brisay • Louis-Hector de Callière • Philippe de Vaudreuil • Charles de la Boische • Rolland-Michel Barrin • Jacques-Pierre de Taffanel • Ange Duquesne-Menneville • Pierre-François de Rigaud
