Dyskusja:Krzywica
Z Wikipedii
[edytuj] Z edycji IP-ka
Zarówno lekarze, jak i wielu pacjentów ma świadomość skuteczności i konieczności profilaktyki niedomogi kręgosłupa. Problemem jest jej realizacja, która wymaga zmiany stylu i warunków życia.
Działania profilaktyczne:
Działania profilaktyczne należy rozpocząć od rozpoznania czynników ryzyka niedomogi kręgosłupa, którymi mogą być wady wrodzone i rozwojowe, uszkodzenia pourazowe, oraz samoistne choroby układu ruchowego. Nawet jeżeli nie występują żadne dolegliwości, należy w miarę możliwości rozpocząć leczenie przyczynowe, zaś w każdym przypadku postępowanie profilaktyczne.
Prawidłowy rozwój i utrzymanie sprawności układu ruchowego
Odżywianie to jeden z ważnych elementów wpływających na układ ruchowy. Problemem cywilizacyjnym jest nadmierna wartość kaloryczna pokarmów, nieprawidłowy skład diety oraz zła jakość produktów żywnościowych. Nadmiar węglowodanów, niedobór białka, witamin i soli mineralnych źle wpływają na rozwój kośćca i mięśni, a w wieku dojrzałym sprzyjają różnorodnym chorobom układu ruchowego. Powszechna w naszym społeczeństwie nadwaga jest częstym czynnikiem przeciążającym układ ruchowy, prowadzącym do wielu chorób ograniczających aktywność ruchową, od której zależą między innymi prawidłowy rozwój układu ruchowego i utrzymanie kondycji fizycznej. Nie powinien to być sport wyczynowy, powodujący przeciążenia i urazy, ale sport relaksacyjny, ćwiczenia gimnastyczne, poprawiające wydolność mięśni, pozwalające utrzymać pełen fizjologiczny zakres ruchów. Niestety, postęp cywilizacji prowadzi do obniżenia aktywności ruchowej zarówno dorosłych, jak i dzieci. Wielogodzinna praca lub nauka w pozycji siedzącej i odpoczynek przed telewizorem to styl życia współczesnego społeczeństwa. Uwzględniając fakt, że wzorce zachowania kształtują się w dzieciństwie, należałoby już u dzieci i młodzieży zwrócić większą uwagę na zajęcia rekreacyjno – sportowe. Prowadzone w szkołach lekcje wychowania fizycznego w większości wypadków są mało atrakcyjne. Ponieważ na pozalekcyjne zajęcia ruchowe pozostaje niewiele czasu, naturalna potrzeba ruchu u dzieci i młodzieży nie jest zaspokojona. Nieprawidłowy rozwój układu kostno – mięśniowego czy wady postawy będące tego konsekwencją są poważnymi czynnikami ryzyka niedomogi kręgosłupa. Zróżnicowany wysiłek fizyczny, dostosowany do stanu zdrowia i upodobań, umożliwia poprawę kondycji fizycznej, regenerację i adaptację organizmu, a także rozładowanie napięcia psychicznego.
Zapobieganie przeciążeniom i uszkodzeniom kręgosłupa:
Przeciążenie kręgosłupa i mikrourazy są jedną z przyczyn niedomogi kręgosłupa. Nie można ich wyeliminować z życia codziennego, ale można zminimalizować ich działanie na kręgosłup poprzez prawidłowy sposób pracy, dobór narzędzi, obuwia, łóżek, itd. Obuwie. Tak często, jak jest to możliwe, należy nosić szerokie buty, na grubej sprężystej podeszwie, stabilizujące staw skokowy. Obcas także powinien być szeroki, stabilny, nawet u kobiet niezbyt wysoki. Jest to szczególnie istotne podczas długiego chodzenia i stania. Osoby z płaskostopiem lub asymetria długości kończyn powinny koniecznie korzystać z wkładek korekcyjnych. Łóżka. Najlepsze są łóżka za spoistym, sprężystym materacem ułożonym na sztywnym stelażu, który zapobiega zapadnięciu się ciała i umożliwia utrzymanie prawidłowych krzywizn kręgosłupa. Wielkość poduszek czy podgłówków powinna zapobiegać nadmiernemu przygięciu lub odgięciu kręgosłupa szyjnego. Siadanie. Aby zmniejszyć obciążenie kręgosłupa w pozycji siedzącej, zaleca się krzesła o regulowanej wysokości, skonstruowane tak, aby podpierały okolicę lędźwiową, umożliwiały oparcie ud na siedzeniu krzesła, a stóp na podłodze. Podczas siedzenia stawy biodrowe i kolanowe powinny być ustawione pod kątem prostym, przedramiona ułożone na oparciach krzesła lub na biurku. Stanie. Podczas długiego stania wskazane jest przenoszenie ciężaru ciała z nogi na nogę, napinanie różnych grup mięśniowych kończyn dolnych, opieranie się o otaczające przedmioty. Wstawanie. Aby wstać z pozycji leżącej, trzeba najpierw odwrócić się na bok i zgiąć kończyny dolne w stawach biodrowych kolanowych. Opierając się na łokciu, należy usiąść za spuszczonymi kończynami i dopiero wtedy wstać. Wstając z pozycji siedzącej, należy opierać o krawędź krzesła lub otaczające przedmioty. Praca. W czasie pracy nie powinno się wykonywać gwałtownych ruchów, należy świadomie je kontrolować. - zamiast pochylać się z wyprostowanymi kończynami dolnymi, lepiej przykucnąć - należy unikać łączenia ruchu zginania lub prostowania tułowia z rotacją i zgięciem bocznym. - podczas podnoszenia ciężaru trzeba rozstawiać kończyny dolne, aby obciążenie przenosić na kończyny, a nie na kręgosłup - lepiej pchać przedmioty niż je ciągnąć - należy nosić plecak lub równomiernie rozkładać ciężar na obie ręce - podczas pracy powinno się używać narzędzi zmniejszających wysiłek fizyczny i ograniczających pochylanie - jeżeli istnieje konieczność pracy w pozycji pochylonej należy ją wykonywać na czworakach, wspierając się jedną ręką o podłoże.
--Mrug dyskutuj 19:54, 14 kwi 2007 (CEST) Wygląda jak NPA, ale nie mogę znaleźć skąd to by było ewentualnie. Sam tekst od strony merytorycznej średnio przystaje do tematu artykułu, ale może będzie można coś z tego wykorzystać.
