Konica Minolta
Z Wikipedii
 |
Treść tego hasła może nie być zgodna z zasadami neutralnego punktu widzenia. Zajrzyj na stronę dyskusji i pomóż go poprawić. |
Konica Minolta Co., Ltd (1931-2006) - światowy producent aparatów fotograficznych, akcesoriów fotograficznych, wyposażenia biurowego takiego jak kopiarki kserograficzne, telefaksy czy drukarki komputerowe a także wielu innych urządzeń do przetwarzania dokumentów.
Spis treści |
[edytuj] Konica
Korzenie firmy Konica sięgają 1873 roku, kiedy to została założona firma Konishi-ya. W 1876 roku firma zmieniła siedzibę oraz nazwę na Konishi Honten. Firma ta w 1902 roku otworzyła oddział Rokuoh-sha w Tokio, który był odpowiedzialny za produkcje materiałów światłoczułych, a następnie osprzętu fotograficznego. Firma ta w 1903 r. wprowadziła pierwszy, na rynku japońskim, przenośny aparat fotograficzny. Firma wielokrotnie zmieniała nazwę na Konishiroku Honten w 1921 r., następnie K.K. Konishiroku w 1936 r. Jednakże aparaty fotograficzne w dalszym ciągu były produkowane przez Rokuoh-sha. W 1943 roku obydwa zakłady zostały połączone w jedną firmę Konishiroku Photo Industry Co., Ltd. W 1948 r. na rynku pojawił sie pierwszy, małoobrazkowy aparat fotograficzny pod nazwą Konica. Nazwa powstała z połączenia skrótu dwóch słów Koni- ( Konishiroku ) oraz -ca ( camera ). Pierwszy aparat z nazwa Konica był konstrukcją dalmierzową. W roku 1960 pojawiła się pierwsza lustrzanka jednoobiektywowa pod nazwą Konica. Dopiero w 1987 r. przedsiębiorstwo Konishiroku zmieniło nazwę na Konica, która dotąd była nazwą handlową. W 2003 r. Konica połączyła sie z Minoltą tworząc przedsiębiorstwo Konica-Minolta.[1]
Lustrzanki Konica produkowane były od 1960 r. Początkowo obiektywy były wyposażone w bagnet Konica typu F, który w 1965 r. został zastąpiony nowszym bagnetem typu AR. Produkcja lustrzanek Konica została zakończona w 1987. Chociaż lustrzanki Konica nie zdobyły takiej popularności jak inne konkurencyjne firmy japońskie, stały one jednak zawsze na wysokim poziomie. Konica jako pierwsza firma na świecie zastosowała automatykę przysłony w swoich aparatach oraz pomiar światła przez obiektyw (TTL). Jako pierwsza firma na świecie wyposażyła swój produkt w wewnętrzny silnik do przesuwu filmu. Była pierwszą firmą na świecie, która dla obniżenia kosztów produkcji i zdobycia nowych użytkowników swojego systemu, wyprodukowała lustrzankę wykonana w całości z plastiku. Jako pierwsza firma zastosowała odczyt czułości filmu z kodu DX
Lustrzanki Konica od samego początku wyposażane były w obiektywy linii Hexanon. Wiele z tych obiektywów posiadało ponadprzeciętne właściwości. Wszystkie zachwycały jakością odwzorowania obrazu, solidnością konstrukcji i jakością wykonania. Istnieje możliwość zaadaptowania obiektywów z bagnetem Konica AR do cyfrowych lustrzanek systemu 4/3 (four thirds). Zmienia się wówczas skala ostrości. Pojawia się problem przeostrzenia, gdyż obiektywy ostrzą poza nieskończoność oraz może istnieć problem z właściwą ostrością przy fotografowaniu obiektów przy minimalnych odległościach.[2]
[edytuj] Minolta
Założona przez Kazuo Tashima'ę w 1928 roku początkowo nosiła nazwę Camera Company. Nazwa Minolta po raz pierwszy została użyta w 1931 roku. Znajdująca się w Osace w Japonii firma jest najbardziej znana z wyprodukowania pierwszego aparatu małoobrazkowego z wbudowanym systemem autofocus.
W drugiej połowie XX wieku Minolta była jedną z najbardziej nowatorskich firm produkujących aparaty fotograficzne. Minolta jako pierwsza z producentów japońskich wprowadziła obiektywy montowane na bagnet oraz wprowadziła pomiar światła przez obiektyw (TTL) przy maksymalnie otwartej przysłonie.
W roku 1985 Minolta zapoczątkowała nową, niezwykle udaną serię aparatów fotograficznych. W Europie aparaty tej serii noszą nazwę Dynax, w Ameryce nazywane są Maxxum zaś w Japonii znane są pod nazwą Alfa. Podstawową cechą tych aparatów był system automatycznego ogniskowania, który zrewolucjonizował fotografię i niezwykle szybko został wdrożony także przez większość pozostałych producentów.
Pomimo tych wcześniejszych sukcesów, Minolta była ostatnim z wielkich producentów, który udanie wprowadził na rynek cyfrową lustrzankę. Zarówno model RD-175 wprowadzony w 1995 roku jak i model RD3000 z 1998 roku poniosły porażkę rynkową. Dopiero pod koniec 2004 roku, po połączeniu się z Konicą w 2003 roku, firma wypuściła Minoltę Dynax 7D - cyfrową lustrzankę opartą na niezwykle popularnym wcześniejszym analogowym modelu lustrzanki Dynax 7. Wyjątkową cechą tego aparatu, przyczyniającą się w dużej mierze do jego znacznej popularności, jest system stabilizacji obrazu (an. Anti-Shake) redukujący skutki drżenie aparatu poprzez korygowanie położenia elektronicznego sensora światłoczułego wewnątrz aparatu. Ostatnią wprowadzoną lustrzanką była Dynax 5D mniejsza i uproszczona wersja Dynax 7D.
Do licznych firm produkujących obiektywy i akcesoria współpracujące z aparatami Minolty należą między innymi Tamron, Sigma oraz Tokina.
19 stycznia 2006 roku firma ogłosiła wycofanie się z rynku fotograficznego. Linię lustrzanek cyfrowych będzie kontynuować firma Sony (z która zawarto już wcześniej porozumienie o współpracy) i tym samym stanie się odpowiedzialna za kontynuowanie linii Dynax/Maxxum. Jednocześnie stwierdzono że aparaty i optyka będą nadal produkowane w fabrykach Minolty, jednak z logiem i dla firmy Sony. Podjęto także decyzję o zakończeniu produkcji negatywów, slajdów, papierów i minilabów.
